Η Χρυσή Τομή και η Ελληνική Γλώσσα

Η χρυσή τομή ορίζεται ως το πηλίκο των θετικών αριθμών όταν ισχύει που ισούται περίπου με 1,618.
Θεωρείται ότι δίνει αρμονικές αναλογίες και για το λόγο αυτό έχει χρησιμοποιηθεί στην αρχιτεκτονική και τη ζωγραφική, τόσο κατά την αρχαία Ελλάδα όσο και κατά την Αναγέννηση. Την χρυσή τομή εισήγαγε και υπολόγισε ο Πυθαγόρας, (585 - 500 π.Χ.) που γεννήθηκε στη Σάμο, και ίδρυσε σημαντικότατη φιλοσοφική σχολή στον Κρότωνα της Μεγάλης Ελλάδας (Κάτω Ιταλία). Η χρυσή τομή συμβολίζεται με το γράμμα προς τιμήν του Φειδία, του γνωστότερου ίσως γλύπτη της ελληνικής αρχαιότητας, και του σημαντικότερου της κλασικής περιόδου.
Τίποτα όμως δεν είναι τυχαίο στην διανόηση των Αρχαίων Προγόνων μας. Γνωστές είναι επίσης η θεωρίες του Πυθαγόρα για το λεξαριθμητικό σύστημα.
Τι είναι όμως το λεξαριθμητικό σύστημα;
Ως Λεξαριθμητικό σύστημα νοείτε η αντιστοιχία και ταύτιση των αριθμών με τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου. Έτσι η κάθε λέξη περιέχει ή «σημαίνει» έναν αριθμό και το αντίθετο, οδηγώντας μας σε πληροφορίες και γνωσιολογικές σχέσεις που δεν ήταν εμφανείς στην απλή, «κατά γράμμα» ανάγνωση.

Ακολουθεί πίνακας αντιστοίχησης από αρχαιοελληνικά γράμματα σε αραβικά ψηφία :

Α=1 Ι=10 Ρ=100

Β=2

Κ=20

Σ=200

Γ=3 Λ=30 Τ=300

Δ=4 Μ=40 Υ=400

Ε=5 Ν=50 Φ=500

άγνωστο =6 Ξ=60 Χ=600

Ζ=7 Ο=70 Ψ=700

Η=8 Π=80 Ω=800

Θ=9

(κόππα)=90 (ϙ, γραμμένο ή με την αρχαία του μορφή "" ή με την σύγχρονη "")

(σαμπί)=900 σαμπί (ϡ, ή με την αρχαία επιγραφική του μορφή: ),

Εχουμε δηλαδή 27 γράμματα εκ των οποίων τα 24 είναι τα γνωστά και χρησιμοποιούμενα έως σήμερα ενώ τα άλλα 3 δεν χρησιμοποιούνται στο σύγχρονο ελληνικό αλφάβητο .

Εάν προσθέσουμε το σύνολο των 27 γραμμάτων θα έχουμε στο λεξαριθμητικό σύστημα :
(1 +2+ 3 + 4 + 5 + 6 + 7 + 8 + 9 + 1 0 + 2 0 + 3 0 + 4 0 + 5 0 + 6 0 + 7 0 + 8 0 + 9 0 + 1 0 0 + 2 0 0 + 3 0 0 + 4 0 0 + 5 0 0 + 6 0 0 + 7 0 0 + 8 0 0 +9 0 0 ) = 4 . 9 9 5
Εάν προσθέσουμε τα ψηφία του αποτελέσματος "4995" θα έχουμε : 4 + 9 + 9 + 5 = 2 7 όσοι και οι αριθμοί - τα αρχαιοελληνικά γράμματα που χρησιμοποιήσαμε !!!

Πολλαπλασιάστε τώρα τα ψηφία του πρώτου μας αποτελέσματος
"4.995" : 4 Χ 9 Χ 9 Χ 5 = 1.620 !!
Όμως 1.620 = 1.000 Φ !! (όπου Φ=1,62 - με δύο δεκαδικά ..) . Εάν διαιρέσετε το 4.995 με το 27 : 4995 / 27 = 185
185 όμως είναι η λεξαριθμητική "μετάφραση" της λέξης ΓΡΑΜΜΑ !

Ισχύει όμως και :
α. 4.995 Χ Φ= 8091,9 --- > 8+0+9+1+9 = 27 !
β. 4.995 Χ π (3,14) = 15684,3 -----> 1+5+6+8+4+3 = 27!

Η χρήση, η εφαρμογή του ΧΡΥΣΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ στην ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ και σε συνέχεια στα κείμενα είναι εκπληκτική και αφήνει τον αναγνώστη έκπληκτο , σας παραθέτω εν συντομία ορισμένα παραδείγματα (ιδιαίτερα των αρχαίων θεών) :

Εστία (516): Ήλιος (318) * Φ

Απόλλων (1061): Αρτεμις (656) * Φ

Αφροδίτη (993): Ζευς (612) * Φ

Ερμής (353): Ήρα (109) * 2Φ

Επίσης ο αριθμός 162 (Φ Χ 100) είναι η λεξαριθμική αξία της ιερής φράσης του Μαντείου των Δελφών (Δελφοί=619=1/Φ ...σχεδόν) "Μηδέν Aγαν".

πηγη

Share