The Scorpion north: «100 η αλεπού, 101 το αλεπουδάκι» γίνεται;

Ότι είμαι αγράμματος και δεν μπορώ να βαστήσω ταχτική σειρά 'σ ταγραφόμενα, και...τότε φωτίζεται και ο αναγνώστης.Μπαίνοντας εις αυτό το έργον καιακολουθώντας ναγράφω...........(Μακρυγιάννης)

.......να γράφω δικά μου, να γράφω δικά σας, να γράφω και ξένα. Οπιανού και νάναι πάλι εγώ θα γράφω, ακόμα και αν δε μου αρέσουν αυτά που έχετε γραμμένα, απλά γιατί αρέσουν σε σας που τα γράψατε και σε σας που τα βλέπετε, κι αν σας πικράνω μη λησμονάτε τα λόγια του George Orwell ….. εάν σημαίνει κάτι τέλος πάντων η Ελευθερία, σημαίνει το δικαίωμα του να λες στους ανθρώπους αυτά που δεν θέλουν να ακούσουν.

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

«100 η αλεπού, 101 το αλεπουδάκι» γίνεται;

Στις 3:30 μ.μ. Αναρτήθηκε από scorpio71

«100 η αλεπού, 101 το αλεπουδάκι» γίνεται; το γνωστό ρητό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Και αυτό όπως και όλες αυτές οι σταγόνες Λαϊκής Σοφίας στηρίζονται σε χρόνια παρατήρηση και εμπειρία απλών ανθρώπων. Το να πεις ένα ψέμα είναι εύκολο, αυτός δε που το λέει πιστεύει ότι είναι εξυπνότερος από αυτόν που απευθύνεται. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν ό αποδέκτης του ψέματος είναι όντως εξυπνότερος από τον ψεύτη......................
Διαβάστε παρακάτω και θα καταλάβετε:

H ιστορία εξελίσσεται στη Σκωτία στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου (σ.σ. μάλλον…). Είναι μια παρέα από τέσσερις φοιτητές, που σπουδάζουν Πληροφορική. Τα παιδιά είναι καλοί φοιτητές και τα έχουν πάει άριστα όλη τη χρονιά. Μια Παρασκευή πρωί, αφού έδωσαν τις εξετάσεις τους σε ένα μάθημα και έγραψαν πολύ καλά, μαζεύτηκαν στη συνέχεια στο σπίτι του ενός, προκειμένου να οργανωθούν για το Σαββατοκύριακο που πλησίαζε.

Τη Δευτέρα το πρωί έδιναν εξετάσεις σε ένα εύκολο μάθημα, που ήθελε μόνο 2-3 ώρες διάβασμα. Έτσι, έπεσε η ιδέα: «Ρε παιδιά, δεν πάμε στη Γλασκώβη το Σαββατοκύριακο να βρούμε εκείνη την κοπέλα που γνωρίσαμε προχθές στην pub; Θα είναι και άλλες φίλες της στην παρέα, καλά θα περάσουμε».

Δεν το σκέφτηκαν και πολύ και σε μία ώρα είχανε γίνει κιόλας όλες οι αναγκαίες κινήσεις και η τετράδα ταξίδευε με νοικιασμένο αμάξι για τη Γλασκώβη. Στη Γλασκώβη όντως πέρασαν πολύ καλά.

Για κακή τους τύχη, όμως, αντί να ξυπνήσουν πρωί πρωί τη Δευτέρα και να επιστρέψουν, για να είναι στην ώρα τους στις εξετάσεις, ξύπνησαν αργά το μεσημέρι. Τι θα έκαναν τώρα με το μάθημα; Στο δρόμο για το Εδιμβούργο προσπαθούσαν να σκεφτούν τι να πουν στον καθηγητή. Αποφάσισαν, λοιπόν, αν πουν ένα ψέμα αλλά με αρκετή δόση αλήθειας για να γίνουν πιστευτοί. Και οι τέσσερις συμφώνησαν να πουν ότι πήγανε στη Γλασκώβη σε συγγενείς και ενώ ξεκίνησαν τη Δευτέρα πρωί πρωί για το Πανεπιστήμιο, τους έπιασε λάστιχο στο δρόμο και δεν είχανε ρεζέρβα… κ.λπ. κ.λπ… Έτσι κι έγινε!

Ο καθηγητής τούς άκουσε με προσοχή και επειδή ήταν καλοί φοιτητές, δέχτηκε να δώσουν μόνοι τους την Τρίτη το πρωί το μάθημα. Χαράς ευαγγέλια στην ομάδα. Κάθισαν, διάβασαν καλά και την άλλη μέρα στις 9:00 πήγαν στο Πανεπιστήμιο να δώσουν τις εξετάσεις. Δεν υπήρχε, όμως, διαθέσιμη αίθουσα και έτσι ο καθηγητής τούς έβαλε σε τέσσερα ξεχωριστά γραφεία, τον καθένα μόνο του. Βέβαια, αυτό καθόλου δεν τους ένοιαζε, αφού και οι τέσσερις ήταν καλά διαβασμένοι.

Σε λίγο μοίρασε και τα θέματα. Ήταν μόνο δύο. Το πρώτο, που έπιανε 5 μονάδες στις 100, ήταν ένα πανεύκολο θέμα θεωρίας από την εισαγωγή, που το ήξεραν νεράκι και κανείς τους δεν δυσκολεύτηκε και το απαντήσει.

Το δεύτερο θέμα έπιανε τα υπόλοιπα 95 στα 100 και ήτανε μία ερώτηση μόνο:

Ποιο λάστιχο;