Η μουσική σαν μέσο καθοδήγησης του εγκεφάλου

Οι μουσικές μας προτιμήσεις είναι θέμα της μουσικής μας κουλτούρας που εξαρτάται από το πολιτιστικό μας υπόβαθρο, τις κοινωνικές εξελίξεις και τα ήθη της εποχής μας.
Ωστόσο ερευνητές διαπίστωσαν ότι κάποια χαρακτηριστικά της μουσικής σχετίζονται με την παραγωγή έντονων συναισθημάτων σε όλους ανεξαρτήτως τους ακροατές.

Η δυνατότητα πρόκλησης έντονων συναισθημάτων οφείλεται στην αποτζιατούρα (appoggiatura είναι το μουσικό ποίκιλμα πριν από τον αρμονικό φθόγγο, το ανέβασμα ή κατέβασμα της φωνής πάνω στην ίδια συλλαβή, το ρήγμα ή τσάκισμα στη μουσική φράση, ο παράφωνος ήχος-νότα που σπάει την αρμονία και τη μονοτονία της αναμενόμενης μελωδίας)
H αποτζιατούρα δημιουργεί ένταση στον ακροατή και έπειτα η επιστροφή στην αναμενόμενη μελωδία, δημιουργεί υποχώρηση της έντασης. Αυτή η διαδικασία στέλνει σήματα ευχαρίστησης στον εγκέφαλο, προκαλεί έντονα συναισθήματα και επηρεάζει τις μουσικές μας προτιμήσεις. 

Σοκ Συνείδησης…Με ανάλογο τρόπο όταν η μονοτονία της καθημερινότητάς μας σπάει από το σοκ που μας προκαλεί κάποιο γεγονός, γίνονται αλλαγές στο επίπεδο συνείδησης και συνεπώς αφύπνιση της συνείδησής μας.
Ο Βρετανός ψυχολόγος John Sloboda διεξήγαγε ένα απλό πείραμα πριν από είκοσι χρόνια, επέλεξε μουσικά αποσπάσματα που πυροδοτούν τη φυσική αντίδραση των ακροατών, ανατριχίλα, δάκρυα κλπ. και εντόπισε στα μουσικά αυτά αποσπάσματα τον παράφωνο ήχο, που ονομάστηκε αποτζιατούρα.

Το 2007 ο ψυχολόγος Martin Guhn, στο University of British Columbia ερεύνησε το αποτέλεσμα της αποτζιατούρας στον ανθρώπινο εγκέφαλο

Δρ. Guhn και ο συνάδελφός του Marcel Zentner παρατήρησαν πως όταν η μουσική ξεφεύγει ξαφνικά από το αναμενόμενο πρότυπο, το συμπαθητικό νευρικό σύστημα των ακροατών μπαίνει σε άμεση επιφυλακή! Η καρδιά τους λειτουργεί σε υψηλά επίπεδα και αρχίζουν να ιδρώνουν.

«Όταν οι νότες επιστρέψουν στην αναμενόμενη μελωδία, η ένταση υποχωρεί, και αισθάνονται καλά." Εντονα ρίγη δε συχνά «νιώθουν» οι ακροατές σε αυτές τις στιγμές της ανάλυσης.

Πέρυσι ο επικεφαλής ομάδας ερευνητών Robert Zatorre μελέτησε τα κέντρα του εγκεφάλου που διεγείρονταν από την αποτζιατούρα στη μουσική.

 «Ανέφερε ότι η συναισθηματικά έντονη μουσική απελευθερώνει ντοπαμίνη στα κέντρα ευχαρίστησης και ανταμοιβής του εγκεφάλου, παρόμοιες με τις επιδράσεις των τροφών, το σεξ και τα ναρκωτικά.

Παρατηρώντας τις αντιδράσεις των ακροατών, η ομάδα του Δρ Zatorre διαπίστωσε ότι παρουσίαζαν έντονα το φαινόμενο να ανατριχιάζουν. Φαινόμενο που συσχετίζεται με την ποσότητα  της ντοπαμίνης που απελευθερώνεται, ακόμη και όταν η μουσική ήταν πολύ λυπητερή».

http://online.wsj.com/article/SB10001424052970203646004577213010291701378.html

Ο Michaeleen Doucleff σε άρθρο του στο Wall Street Journal online καταλήγει πως η μουσική αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο. «Βλέπουμε τον κόσμο μέσα από ροζ γυαλιά ή τα βάφουμε μαύρα?»



Πηγές
Doucleff, M. ; Why Adele s Someone Like You makes Everyone Cry. The Wall Street Journal Online. 11 Feb 2012. Web. Accessed: 29 Feb 2012.
Jolij J and Meurs M. Music alters visual perception. PLoS One. 2011; 6(4): e18861. Published online 2011 April 21. Web. Accessed: 23 Feb 2012. doi:

Share