Το «λουλούδι» της τεκίλα

θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε αυθαίρετα «τεκιλολούλουδο», αφού αποτελεί τη βασική πηγή της τεκίλας, η οποία προέρχεται από τους χυμούς που υπάρχουν στο εσωτερικό του κορμού, και μάλιστα μετά από μια επίπονη διαδικασία απομάκρυνσης των αγκαθωτών φύλλων του. Η επιστημονική ονομασία του είναι αγαύη, και σίγουρα κάτι σας θυμίζει. Στην Ελλάδα το εν λόγω φυτό, που κατάγεται από το Μεξικό, είναι γνωστό ως «αμάραντος». Αν και μεξικανικής καταγωγής η αγαύη έχει ελληνικότατο όνομα, προερχόμενο από την ελληνική Μυθολογία. Κόρη του βασιλιά της Θήβας Κάδμου και αδερφή της Σεμέλης (μητέρας του Διόνυσου) , όταν η τελευταία κεραυνοβολήθηκε από τον εραστή της Δία, η Αγαύη διέδωσε πως ο Δίας τιμώρησε την αδερφή της γιατί τον συκοφάντησε.

Η τεκίλα, παράγεται από μια συγκεκριμένη ποικιλία του φυτού, την περίφημη μπλε αγαύη, που ευδοκιμεί μόνο στις ξηρές ορεινές περιοχές του Μεξικού. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, η τεκίλα θεωρείται ως «βασίλισσα του Μεξικού», ενώ τα φυτά αυτά ονομάζονται χαρακτηριστικά «κρασί τεκίλα»! Οι αγαύες καθαρίζονται από τα φύλλα κοντά στη βάση του κορμού και στη συνέχεια περνούν από ειδική επεξεργασία προκειμένου να ληφθεί η αλκοόλη. Η τεκίλα υφίσταται διπλή απόσταξη και παλαιώνει για 8 μήνες μέσα σε δρύινα βαρέλια με ιδιαίτερη προσοχή, για να αποκτήσει τον ελαφρύ, γλυκό και αρωματικό χαρακτήρα που τη διακρίνει. Από εκεί και πέρα μπορείτε να την καταναλώσετε σκέτη ή να την προσθέσετε στο αγαπημένο σας κοκτέιλ…

 







πηγη

Share