Η Θράκη γιορτάζει 92 χρόνια ελευθερίας

Σήμερα  Δευτέρα κορυφώνονται οι εκδηλώσεις στην πόλη της Αλεξανδρούπολης με την κατάθεση στεφάνων, παρέλαση μαθητών και ενόπλων δυνάμεων, πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Σήμερα  γιορτάζει η Θράκη την 92η επέτειο ενσωμάτωσης της στον εθνικό κορμό. Τα Ελευθέρια, τιμώνται και φέτος για να θυμίσουν στον  Ελληνικό λαό τους αγώνες και τις θυσίες του, για να ζει ελεύθερα.


Το ερώτημα  για το αν πρόκειται περί ενσωμάτωσης της Θράκης στον εθνικό κορμό ή απελευθέρωσης της Θράκης χρόνια τώρα προβληματίζει αλλά και ενοχλεί όλους αυτού που «βλέπουν» πίσω από τις λέξεις.  Πιστεύω ότι αυτό το δίλημμα είναι ψεύτικο, γιατί απλά έγιναν και τα δύο πράγματα. Η απελευθέρωση, η πρώτη απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό όπως και στις υπόλοιπες περιοχές της Ελλάδος έγινε τον Ιούλιο του 1913, όταν ο ελληνικός στρατός προελαύνει και καταλαμβάνει την Δυτική Θράκη. Στην Κομοτηνή συγκεκριμένα εισέρχεται στις 14 Ιουλίου 1913, ημερομηνία η οποία τιμάται εώς και τις ημέρες μας από την πόλη της Κομοτηνής με πλατεία που φέρει το όνομα της επετείου στην περιοχή της Εκτενεπόλ. Είκοσι ημέρες μετά όμως με την συνθήκη του Βουκουρεστίου η περιοχή παραχωρήτε στην Βουλγαρία. Ενα κράτος το οποίο ήταν στα πρώτα  βήματα του εθνικού της βίου όπου κυριαρχούσαν ακραίες θέσεις και συμπεριφορές, με αποτέλεσμα όσες περιοχές της παραχωρούσαν  η συμπεριφορά  στους κατοίκους όταν δεν ήταν βουλγαρικής καταγωγής να μην είναι και η καλύτερη.


 Οι Έλληνες της περιοχής που δόθηκε στην Βουλγαρία με την συνθήκη του Βουκουρεστίου αναγκάστηκαν ή να αποκτήσουν βουλγαρική υπηκοότητα, πράγμα που έκαναν ελάχιστοι, ή να καταφύγουν σε περιοχές της ελεύθερης τότε Ελλάδος. Για το λόγο αυτό όλοι οι χριστιανοί κάτοικοι της περιοχής έφυγαν προς την Θεσσαλονίκη και προς άλλες περιοχές της ελεύθερης Ελλάδος. Στην Κομοτηνή από ότι λένε οι πηγές παρέμειναν μόνο δύο ελληνικές οικογένειες οι οποίες είχαν Αυστριακή υπηκοότητα, η μια ήταν η οικογένεια Στάλιου.
Εκείνο το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό είναι ότι η συμπεριφορά των Βουλγάρων απέναντι στους Έλληνες, ήταν ακριβώς η ίδια και απέναντι στον μουσουλμανικό πληθυσμό γιατί ήθελαν να κάνουν εθνοκάθαρση, ήθελαν να εξαναγκάσουν και τους μουσουλμάνους να φύγουν προς τας ανατολάς, προς την πλευρά της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, προς την Κωνσταντινούπολη ή τη Μικρά Ασία. Αυτό, έφερε πολύ κοντά τους μουσουλμάνους των Βαλκανίων, των κρατούμενων από τη Βουλγαρία περιοχών με τους Έλληνες που κατοικούσαν στις ίδιες περιοχές των οποίων οι σχέσεις ήταν πάντα καλές.
Μετά την ήττα της Βουλγαρίας και την συνθήκη του Νεϊγύ, η περιοχή παραχωρήθηκε στην Ελλάδα, δόθηκε δηλαδή στην Αντάντ και συμφωνήθηκε να περιέλθει στην κυριαρχία της Ελλάδος. Μα ποιας Ελλάδας όμως; Της Ελλάδας στην οποία δεν υπήρχαν Έλληνες διότι στην περιοχή την υπό βουλγαρική κατοχή δεν είχαν αφήσει ούτε μισό Έλληνα οι Βούλγαροι. Για τον λόγο αυτό διοικητής των στρατευμάτων της Αντάντ, έστειλε τον στρατηγό Σαρπύ με ένα σύνταγμα Γαλλικού στρατού προκειμένου να δημιουργήσει το κλίμα επαναφοράς του Ελληνικού πληθυσμού στη περιοχή, για να αναλάβει τη διοίκηση της περιοχής. Για το σκοπό αυτό ορίζεται ως βοηθός του Σαρπύ ο Χαρίσιος Βαμβακάς. Την ίδια στιγμή ένα πρόσωπο υψίστης σημασίας, ο Κωνσταντίνος Ζυμβρακάκης, τότε στρατιωτικός ακόλουθος στην Σόφια πείθει τους οκτώ βουλευτές της Βουλγαρικής βουλής μουσουλμανικού θρησκεύματος από την περιοχή της δυτικής Θράκης, να στείλουν επιστολή προς το συμβούλιο των εθνών και να ζητούν την ενσωμάτωση της περιοχής στην Ελλάδα. Αυτό ήταν το καθοριστικό που γίνεται το φθινόπωρο του 1919. Αυτό έπαιξε βαρύνουσα σημασία. Από εκεί και πέρα μιλάμε για μεθοδεύσεις οι οποίες έγιναν από την Αντάντ με πρωταγωνιστή τον Χαρίσιο Βαμβακά.
Η διπλωματία της εποχής λειτουργόντας άψογα, εκμεταλεύτηκε την σύμφωνη γνώμη και προσεταιρίστηκε τους μουσουλμάνους της Θράκης ακριβώς λόγω της κακής συμπεριφοράς των Βουλγάρων. Φτάνοντας στο 1920. Ο ελληνικός στρατός είναι  στον Πολύανθο και αναμένει διαταγές να προελάσει και να καταλάβει την Θράκη. Ήδη στην Κομοτηνή έχουν επιστρέψει 2.000 Έλληνες χριστιανοί, κυρίως από την Θεσσαλονίκη. Τότε ο Σαρπύ ζητά τη δημιουργία του περίφημου Ανώτατου Συμβουλίου διασυμμαχικής Θράκης. Σ΄αυτό συμμετέχουν πέντε Έλληνες, πέντε Οθωμανοί, δύο Βούλγαροι, ένας Εβραίος, ένας Αρμένιος και ένας Λεβαντίνος. 
Τα ονόματα αυτών: Οι Έλληνες ήταν ο Εμμανουήλ Δουλάς εκ Κάραγατς, δηλαδή απέναντι από την Αδριανούπολη και τα υπόλοιπα ονόματα Λαμνίδης, Παπαθανασίου, Στάλιος και Φορμόζης. Από τους μουσουλμάνους ήταν ο Χαφούζ Σαλήχ, ο Οσμάν Αγά, ο Νεντίμ, ο Σαλήμ και ο Τεφίκ. Βούλγαροι ήταν ο Ντούσκοφ και ο Γκεοργκίεφ, ο Αρμένιος ήταν ο Ρουπέν Κεβορκιάν, ο Εβραίος ήταν ο Καράσο και Φραγκολεβαντίνος ήταν ο Μπαντέτι, Ιταλός.
Αυτοί καλούνται από τον Σαρπί να εκλέξουν πρόεδρο, πράγμα που γίνεται στις 4 Απριλίου 1920. Στην ψηφοφορία οι ψήφοι κατανέμονται ως εξής, ο Εμμανουήλ Δουλάς θέτει υποψηφιότητα και λαμβάνει τους πέντε ελληνικούς ψήφους, δύο τουρκικούς ψήφους, του Χαφούζ Σαλήχ και του Οσμάν Αγά, τον Αρμένιο ψήφο του Κεβορκιάν και ήδη έχουν γίνει οκτώ ψήφοι στους 15. Ο Καράσο απέχει, όπως και ο Μπαντέτι και ο Τούρκος υποψήφιος, ο Τεφίκ, παίρνει τους τρεις άλλους Οθωμανικούς ψήφους και τους δύο Βουλγάρικους. Με ψήφους δηλαδή οκτώ υπέρ, πέντε κατά και δύο λευκά, εκλέγεται ο Εμμανουήλ Δουλάς πρόεδρος του συμβουλίου της διασυμμαχικής Θράκης. Ιδιότητα την οποία κρατά για ελάχιστες μέρες διότι ένα μήνα και κάτι μέρες μετά, στις 20 Μαΐου του 1920 ο ελληνικός στρατός εισέρχεται στην Κομοτηνή και πλέον η διοίκηση αναλαμβάνεται από τους Έλληνες. Εκείνο που είναι πάρα πολύ σημαντικό Τα πράγματα είχαν διαμορφωθεί και εκείνο που είναι γεγονός είναι ότι οι  απλοί πολίτες μουσουλμάνοι ήταν κοντά με τους Έλληνες λόγω της άθλιας συμπεριφοράς των Βουλγάρικων κατοχικών δυνάμεων και πρέπει να υπογραμμησθεί ότι  οι σχέσεις Ελλήνων χριστιανών και μουσουλμάνων στην περιοχή ήταν πάντα σχέσεις άριστες. Στις 28 Ιουλίου 1920 έγινε και η τυπική κατοχύρωση της δυτικής Θράκης στην Ελλάδα με την υπογραφή των Σεβρών, οπότε η Ελλάδα έφτασε μέχρι έξω από την Κωνσταντινούπολη και μετά................................... είναι γνωστά τα γεγονότα και δεν είναι η στιγμή να αναφερθούμε.

ΑΠΛΆ ΘΑ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ 

πηγη

Share