Θράκη και Ανατολική Μακεδονία το «εθνικό θησαυροφυλάκιο»

Η Ελλάδα λόγω της γεωτεκτονικής της θέσης και της γεωλογικής της κατάστασης, που ευνοούν τη μεταλλογένεση, παρουσιάζει ένα μεγάλο αριθμό εμφανίσεων χρυσού και άλλων πολύτιμων και βασικών μετάλλων. Η περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης από την αρχαιότητα έχει να επιδείξει αξιόλογη μεταλλευτική παράδοση με τα ορυχεία του Παγγαίου, της ...Σκαπτής ύλης, Θάσου, κ.α. Πέραν όμως από τις αρχαίες εκμεταλλεύσεις χρυσού και αργύρου η περιοχή και σήμερα αποτελεί μια από τις σημαντικότερες περιοχές του Ελλαδικού χώρου όσον αφορά στις πρώτες ύλες που βρίσκονται στο υπέδαφός της. Κοιτάσματα όπως χρυσού, χαλκού, μολύβδου και ψευδαργύρου, σιδήρου και μαγγανίου, μολύβδου και βολφραμίου, καθώς επίσης και στρατηγικής σημασίας ορυκτών όπως ουρανίου και λιγνίτη, καθιστούν την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη μία από τις σημαντικότερες περιοχές στον τομέα ορυκτού πλούτου στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Πολλές εταιρείες διεξάγουν σήμερα εντατικές έρευνες σε όλη αυτή την έκταση για τον εντοπισμό αποθεμάτων και εκμεταλλεύσιμων ποσοτήτων όλων των παραπάνω ορυκτών πόρων. Και σίγουρα πολλοί μεγαλοοικονομικοί οίκοι, παράγοντες ίσως και οικονομικά δυνατά, κράτη βλέπουν με άλλο μάτι το «φιλέτο».

Όπως είναι ιστορικά γνωστό, η ανάπτυξη του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στηρίχθηκε στο πλούσιο υπέδαφος και την εκμετάλλευση των ευγενών και βασικών μετάλλων και κυρίως του χαλκού, του σιδήρου, του αργύρου. Το σημαντικότερο μεταλλευτικό κέντρο του αρχαίου κόσμου ήταν το Λαύριο, πάνω στο οποίο στήριξε την παντοδυναμία της η Αρχαία Αθήνα κατά την Κλασική περίοδο. Βασική όμως πηγή πλούτου για την ανάπτυξη του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού αποτέλεσαν τα μεταλλεία της Μακεδονίας και Θράκης. Η Ροδόπη, η Σκαπτή Ύλη, η περιοχή των Φιλίππων, η Θάσος, το Παγγαίο, η ανατολική Χαλκιδική, ο ποταμός Εχέδωρος, ήταν τα σπουδαία μεταλλευτικά κέντρα που με τον πλούτο τους στήριξαν την οικονομία του Μακεδονικού κράτους και την εξουσία των Μακεδόνων Βασιλέων και ενίσχυσαν τον Μέγα Αλέξανδρο στην εκστρατεία του για την εξάπλωση και διάδοση του Ελληνικού Πολιτισμού στα βάθη της Ανατολής.
Η περιοχή τής Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης ανήκει γεωτεκτονικά στις παρακάτω γεωλογικές ζώνες: στη μάζα της Ροδόπης, στη Σερβομακεδονική μάζα και στην Περιροδοπική ζώνη (σχήμα).
Η μάζα της Ροδόπης, που η ηλικία της έχει προσδιοριστεί σε Προτεροζωική ή Παλαιοζωική (πριν από περισσότερα από 250 εκ. χρόνια), διαιρείται στην κατώτερη ενότητα Παγγαίου (γνεύσιοι, αμφιβολίτες, μαρμαρυγιακοί σχιστόλιθοι και μάρμαρα) και στην ανώτερη ενότητα Σιδηρόνερου (γνεύσιοι, μιγματίτες, μαρμαρυγιακοί σχιστόλιθοι, αμφιβολίτες και μάρμαρα). Υπερβασικά σερπεντινιτικά σώματα βρίσκονται διάσπαρτα σε όλη την έκταση της μάζας της Ροδόπης.
Η Σερβομακεδονική μάζα περιλαμβάνει πετρώματα επίσης Παλαιοζωικής ή και παλαιότερης ηλικίας, τα οποία αποτελούνται κυρίως από γνεύσιους, μαρμαρυγιακούς και αμφιβολιτικούς σχιστόλιθους, μάρμαρα, μεταγάββρους - μεταδιαβάσες, αμφιβολίτες, καθώς και σερπεντινιτικά σώματα.
Η Περιροδοπική ζώνη στη Θράκη περιλαμβάνει μεταμορφωμένα πετρώματα Μεσοζωικής ηλικίας που ανήκουν στην ενότητα Μάκρης (μάρμαρα, δολομίτες, ασβεστικοί σχιστόλιθοι, φυλλίτες, πρασινοσχιστόλιθοι) και στην ενότητα Δρυμού-Μελίας (μεταγραουβάκες, μεταχαλαζίτες, μεταψαμμίτες, μετατόφφους, μεταλάβες, αργιλικοί σχιστόλιθοι), καθώς και σερπεντινιτικά και μεταγαββρικά πετρώματα.

Στην περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης υπάρχουν επίσης αρκετά Τριτογενή πλουτωνικά, υποηφαιστειακά και ηφαιστειακά σώματα που διεισδύουν στις παραπάνω γεωτεκτονικές ζώνες, ενώ αρκετά μεγάλες εκτάσεις καλύπτονται από ιζηματογενείς αποθέσεις του Ηωκαίνου (ασβεστόλιθοι, κροκαλοπαγή, ψαμμίτες), του Ολιγοκαίνου - Μειοκαίνου (παράκτιες αποθέσεις, κροκάλες, ψαμμίτες, άργιλοι, αμμοάργιλοι, άμμοι) και του Τεταρτογενούς(αλλουβιακές αποθέσεις: άμμοι, χαλαρά κροκαλοπαγή).
Στην περιοχή υπάρχουν σημαντικά κοιτάσματα μεταλλικών ορυκτών, μαρμάρων και ενεργειακών πρώτων υλών, ενώ μέχρι σήμερα είναι η μοναδική περιοχή στην Ελλάδα που γίνεται παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου από το κοίτασμα του Πρίνου και Νότιας Καβάλας.
Επίσης, εμφανίζει ενδιαφέρουσες ενδείξεις για την ύπαρξη κοιτασμάτων ειδικού ενδιαφέροντος, όπως για παράδειγμα, ουράνιο, ειδικά βιομηχανικά ορυκτά (π.χ. ζεόλιθους), αλλά και σπάνιες γαίες.
Τα σημαντικότερα κοιτάσματα χρυσού στην Ελλάδα εντοπίζονται κυρίως στο χώρο της Μακεδονίας και Θράκης, όπως στο Αγκιστρο νομού Σερρών, στις προσχώσεις του ποταμού Στρυμόνα, στην περιοχή Νικήσιανης Παγγαίου, στην περιοχή Παλαιάς Καβάλας, στις Θέρμες νομού Ξάνθης, στην Ξυλαγανή νομού Ροδόπης κ.ά.

Εκμετάλευση χρυσού έγινε κατά το παρελθόν στα νεότερα χρόνια στα ιζήματα του Γαλλικού ποταμού, όπου η συνολική παραγωγή προσχωματικού χρυσού από το 1953 έως το 1960 έφτασε τα 1,355 περίπου κιλά. Επίσης εκμετάλλευση χρυσού σε μικρότερη έκταση είχαμε στην περιοχή της Νιγρίτας στα ιζήματα του ποταμού Στρυμόνα κατά την τουρκοκρατία. Τα τελευταία χρόνια μετά από συστηματικές έρευνες για εντοπισμό νέων κοιτασμάτων χρυσού, ήδη σχεδιάζεται και η εξόρυξη και μεταλλουργία χρυσού στην ανατολική Χαλκιδική, στις Σάππες του Ν. Ροδόπης και στο Πέραμα του Ν. Έβρου, μετά την ανεύρεση νέων αποθεμάτων.
Όμως εκτός από το χρυσό, στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης εντοπίζεται ένα μεγάλος αριθμός μεταλλοφόρων εμφανίσεων, πολλές από τις οποίες έχουν υποστεί εκμετάλλευση τα παλαιότερα χρόνια. Μεταλλεία σύγχρονα αλλά και παλαιότερα, που λειτούργησαν από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι και πρόσφατα, έχουμε στο Κάτω Νευροκόπι, στο Αγκιστρο, στη Βροντού, στη Παλαιά Καβάλα, στη Θάσο, στα Κιμμέρια και τις Θέρμες Ξάνθης, στην Ξυλαγανή και το Καλλυντήρι του νομού Ροδόπης, καθώς και σε πολλές περιοχές του νομού Έβρου όπως στην Κίρκη, την Αισύμη και τα Πεύκα. Οι μεταλλευτικές εργασίες αφορούσαν κυρίως στην εκμετάλλευση των μεταλλευμάτων που ήταν πλούσια σε χαλκό, σίδηρο, μαγγάνιο, μόλυβδο και ψευδάργυρο, αντιμόνιο, μολυβδαίνιο και βολφράμιο, χρώμιο.
Σημαντικά επίσης είναι και τα κοιτάσματα τύρφης των Φιλίππων, της λεκάνης Σερρών καθώς και στα Λευκόγεια και το Παρανέστι Δράμας (σχήμα). Όσον αφορά το ουράνιο, σημαντικές περιεκτικότητες έχουν εντοπιστεί στην περιοχή Παρανεστίου.

Αν βάλουμε προσωρινά στην άκρη τα κοιτάσματα των μεταλλικών ορυκτών (κυρίως τα κοιτάσματα χρυσού Περάματος και Σαππών) και ενεργειακών ορυτκών (λιγνιτικό κοίτασμα της Δράμας κλπ) αλλα και τα κοιτάσματα Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου τα οποία έχουν καταγραφεί πολλές φορές. και ας ασχοληθούμε με τα κοιτάσματα Μαρμάρων και Βιομηχανικών Ορυκτών που συνήθως αποτελούν τους κομπάρσους και όχι τους πρωταγωνιστές μεταξύ των ορυκτών.

Οι εμφανίσεις μαρμάρων στην Αν. Μακεδονία και Θράκη καλύπτουν μια επιφανειακή έκταση
1.800 τετρ. χλμ. περίπου και διακρίνονται σε ασβεστιτικά (75%), δολομιτικά (5%) και σιπολινικά (20%)(Χατζηπαναγής et al., 2005). Στην περιοχή λειτουργούν περί τις 86 εκμεταλλεύσεις η ετήσια παραγωγή των οποίων κυμαίνεται περί τις 200.000 m3 σε ογκομάρμαρα και ξοφάρια. Επίσης, υπάρχουν πάνω από 25 σχιστήρια, που μαζί με τα λατομεία απασχολούν περισσότερα από 3.000 άτομα. Η ευρύτερη περιοχή Δράμας – Καβάλας – Θάσου αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα κέντρα παραγωγής μαρμάρου της χώρας, με περισσότερους από 40 εμπορικούς τύπους, καλύπτοντας περί το 40% της συνολικής παραγωγής μαρμάρων στην Ελλάδα. Τα μάρμαρα της περιοχής οδηγούνται κυρίως προς τις διεθνείς αγορές (70% των συνολικών εξαγωγών μαρμάρου) με τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή να λαμβάνουν ένα σημαντικότατο ποσοστό των εσόδων από εξαγωγές, που το 2010, συνολικά για τον κλάδο του ελληνικού μαρμάρου, έφτασε τα 156.000.000 €.
Σύμφωνα με τους Χατζηπαναγής et al. (2005) τα μάρμαρα με τη μεγαλύτερη εμπορική αξία είναι τα χιονόλευκα δολομιτικά της Θάσου, με την τιμή των ακατέργαστων ογκομαρμάρων να διαμορφώνεται στα 1.000‐1.600 €/m3. Εφάμιλλης εμπορικής αξίας προϊόν, με τα χιονόλευκα της Θάσου αποτελούν τα γαλακτόχροα δολομιτικά μάρμαρα (περιοχή Αριστο) της περιοχής Γρανίτη Δράμας. Ο μεγαλύτερος όγκος παραγωγής προέρχεται από τους ποιοτικούς τύπους μεσαίας εμπορικής αξίας (500‐800 €/m3), όπως τα λευκά ασβεστιτικά του Κεχρόκαμπου, τα λευκά δολομιτικά Πηγών και Πύργων, τα ποικιλόχρωμα του Φαλακρού, τα ημίλευκα, ριγωτά, ταινιωτά και τεφρόχρωμα ασβεστιτικά μάρμαρα του Φαλακρού και της Λεκάνης. Τα αποθέματα της περιοχής σε μάρμαρα είναι τεράστια.

Αξιόλογο δυναμικό έχει να επιδείξει η περιοχή της Αν. Μακεδονίας και Θράκης και στον τομέα
των βιομηχανικών ορυκτών. Ένα από τα πλέον σημαντικά ορυκτά που απαντώνται είναι ο ζεόλιθος. Πρόκειται για ένα φυσικό πορώδες υλικό με υψηλή ιοντοανταλλακτική ικανότητα που του προσφέρει τη δυνατότητα δέσμευσης βακτηρίων, αερίων, ανόργανων, οργανικών και οργανομεταλλικών ενώσεων. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί έτσι για ένα πλήθος περιβαλλοντικές,
βιομηχανικές, κτηνοτροφικές και αγροτικών εφαρμογών. Σε παγκόσμιο επίπεδο η παραγωγή ζεόλιθου είναι της τάξης των 3,0 εκατ. t, ενώ η τιμή πώλησης ζεόλιθου τύπου κλινοπτιλόλιθου
κυμαίνεται περί τα 145/t $US.
Ζεόλιθοι έχουν εντοπιστεί στα Πετρωτά, Πεντάλοφος, Λευκίμη, Φέρες (Ν. Έβρου) και Σκάλωμα (Ν.Ροδόπης). Στην θέση «Παλαιοχώραφα» στην περιοχή των Πετρωτών Έβρου αναπτύσσεται ένα σημαντικό κοίτασμα ζεολίθου τύπου HEU (κλινοπτιλόλιθου‐ευλανδίτη), το οποίο είναι αρίστης
ποιότητας. Τα γεωλογικά αποθέματα είναι της τάξης των 100 εκατ. t, με περιεκτικότητα 87% κ.β. Για την αξιοποίηση του κοιτάσματος των Πετρωτών
υπήρξε έντονο ενδιαφέρον και το ΥΠΕΚΑ, μετά από διαβούλευση αλλά και αντιδικία για την δυνατότητα απ'ευθείας εκμίσθωσης σε συγκεκριμένο επενδυτή, έχει προτείνει τη διενέργεια δημόσιου διεθνούς πλειοδοτικού διαγωνισμού για την εκμετάλλευσή του.
Όσον αφορά σε άλλα κοιτάσματα βιομηχανικών ορυκτών, σήμερα βρίσκονται υπό αξιοποίηση κοίτασμα αστρίων στην περιοχή του Παρανεστίου και ο καολίνης των Λευκογείων.Υπάρχουν ακόμα κοιτάσματα γρανατίτη (π.χ. Κιμμέρια Ξάνθης), ένα υλικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτικό αποξεστικό μέσο αμμοβολής και σαν λειαντικό. Τέλος, στις Θέρμες του Ν. Ξάνθης έχει εντοπιστεί κοίτασμα λεπιώδη γραφίτη, τα αποθέματα του οποίου υπερβαίνουν του 600.000 t (Μάραντος et al., 2005).

 πηγή1

 πηγή2

Share