Ότι είμαι αγράμματος και δεν μπορώ να βαστήσω ταχτική σειρά 'σ ταγραφόμενα, και...τότε φωτίζεται και ο αναγνώστης.Μπαίνοντας εις αυτό το έργον καιακολουθώντας ναγράφω...........(Μακρυγιάννης)

.......να γράφω δικά μου, να γράφω δικά σας, να γράφω και ξένα. Οπιανού και νάναι πάλι εγώ θα γράφω, ακόμα και αν δε μου αρέσουν αυτά που έχετε γραμμένα, απλά γιατί αρέσουν σε σας που τα γράψατε και σε σας που τα βλέπετε, κι αν σας πικράνω μη λησμονάτε τα λόγια του George Orwell ….. εάν σημαίνει κάτι τέλος πάντων η Ελευθερία, σημαίνει το δικαίωμα του να λες στους ανθρώπους αυτά που δεν θέλουν να ακούσουν.

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Χρήσιμες ιστορίες μας… διδάσκουν μέρος 3ο!

Ένας υπεύθυνος πωλήσεων, ένας υπάλληλος Διοίκησης και ο Διευθυντής τους πήγαιναν να γευματίσουν όταν βρήκαν μια παλιά γκαζόλαμπα.
Την έτριψαν και βγήκε από μέσα ένα Τζίνι.
Το Τζίνι είπε: Θα ικανοποιήσω μια ευχή από τον καθένα σας.
Εγώ πρώτος, εγώ πρώτος! λέει ο υπάλληλος Διοίκησης.
Θέλω να είμαι στις Μπαχάμες, να οδηγώ ένα ταχύπλοο, και να μη νοιάζομαι για τίποτα στον κόσμο.
Παφ.. Και έγινε.
Εγώ μετά, εγώ μετά! Λέει ο υπεύθυνος πωλήσεων.
Θέλω να είμαι στην Χαβάη, χαλαρώνοντας στην παραλία με την προσωπική μου μασέζ, και απολαμβάνοντας την αγάπη στην ζωή μου.
Παφ.. Και έγινε.
»Οκ η σειρά σου τώρα», λέει το Τζίνι στον Διευθυντή.
Ο Διευθυντής είπε, Θέλω αυτούς τους δύο πίσω στο γραφείο μετά το γεύμα.
Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας:
Πάντα αφήνουμε το αφεντικό να έχει τον πρώτο λόγο.




Share
Blog Widget by LinkWithin

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ