Ότι είμαι αγράμματος και δεν μπορώ να βαστήσω ταχτική σειρά 'σ ταγραφόμενα, και...τότε φωτίζεται και ο αναγνώστης.Μπαίνοντας εις αυτό το έργον καιακολουθώντας ναγράφω...........(Μακρυγιάννης)

.......να γράφω δικά μου, να γράφω δικά σας, να γράφω και ξένα. Οπιανού και νάναι πάλι εγώ θα γράφω, ακόμα και αν δε μου αρέσουν αυτά που έχετε γραμμένα, απλά γιατί αρέσουν σε σας που τα γράψατε και σε σας που τα βλέπετε, κι αν σας πικράνω μη λησμονάτε τα λόγια του George Orwell ….. εάν σημαίνει κάτι τέλος πάντων η Ελευθερία, σημαίνει το δικαίωμα του να λες στους ανθρώπους αυτά που δεν θέλουν να ακούσουν.

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015

Η Ντροπή ..... και ο Αίσωπος

Πολλοί και πολλές ασχολήθηκαν με τον τελευταίο νόμο που πέρασε στο «άντρο της ελληνικής δημοκρατίας». Είπαν το μακρύ και το κοντό τους. Ιδιαίτερα οι «σωτήρες» και τα Μ(μέσα) Μ(μαζικής) Ε(  έδωσαν ιδιαίτερη έμφαση στα λεγόμενα του κλήρου της εκκλησίας, και σχολίασαν δηκτικά αυτούς που αντέδρασαν, λαϊκούς ή κληρικούς. Άλλωστε πρέπει να τιμηθεί ο σεβασμός στην αντίθετη άποψη του άλλου, κάτι που διδάσκεται καθημερινά από όλους τους «χρήστες» της έννοιας ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Θέλοντας να ξεφύγω από τις εικόνες που είδαμε τις προηγούμενες ημέρες, θα αναφερθώ στην αρχαία Ελληνική Γραμματεία και συγκεκριμένα στον Αίσωπο.
Τον αρχαίο Έλληνα μυθοποιός και μυθογράφο. Ο οποίος θεωρείται ο ιδρυτής του λογοτεχνικού είδους που σήμερα ονομάζεται παραβολή ή αλληγορία και σίγουρα ο κορυφαίος της λεγόμενης διδακτικής μυθολογίας.
................................................................................................................................................................
Ζεὺς καὶ αἰσχύνη
Ζεὺς πλάσας ἀνθρώπους τὰς μὲν ἄλλας διαθέσεις εὐθὺς αὐτοῖς ἐνέθηκε, μόνης δὲ αἰσχύνης ἐπελάθετο. Διόπερ ἀμηχανῶν πόθεν αὐτὴν εἰσαγάγῃ, ἐκέλευσεν αὐτὴν διὰ τοῦ ἀρχοῦ εἰσελθεῖν. Ἡ δὲ τὸ μὲν πρῶτον ἀντέλεγε καὶ ἠναξιοπάθει. Ἐπεὶ δὲ σφόδρα αὐτῇ ἐπέκειτο, ἔφη· Ἀλλ᾿ ἔγωγε ἐπὶ ταύταις ταῖς ὁμολογίαις εἴσειμι ὡς, ἂν ἕτερόν μοι ἐπεισέλθῃ, εὐθέως ἐξελεύσομαι. Ἀπὸ τούτου συνέβη πάντας τοὺς πόρνους ἀναισχύντους εἶναι.
Τούτῳ τῷ λόγῳ χρήσαιτο ἄν τις πρὸς ἄνδρα πόρνον.

Και για όποιον -α δεν κατάλαβε.......

Όταν ο Δίας έπλασε τους ανθρώπους, έβαλε μέσα τους διάφορες αρετές και ευαισθησίες. Ύστερα είδε ότι κάτι ξέχασε: την ντροπή ξέχασε να βάλει μέσα στους ανθρώπους. Αλλά δεν είχε κάποια "πόρτα" από την οποία να βάλει την ντροπή μέσα στον άνθρωπο. Τότε πρόσταξε την ντροπή (προσωποποιημένη) να μπει στον άνθρωπο από τον πρωκτό του. Η Ντροπή δεν το δεχόταν! "Όχι!" φώναζε, "δε θα περάσω από τέτοια τρύπα! Είμαι η ρίζα των αρετών και δε μου αξίζει τέτοια μεταχείριση! Ντρέπομαι! Δεν μπορώ να μπω από εκεί!". Αλλά του Δία η εντολή ήταν άκαμπτη: "πρέπει να μπεις, και μάλιστα από τον πρωκτό, γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Δεν κάνει να μείνουν οι άνθρωποι δίχως ντροπή. Και αν ακόμα εσύ ανέχεσαι να μείνουν οι άνθρωποι δίχως ντροπή, σε προστάζω εγώ να μπεις στους ανθρώπους, από τον πρωκτό τους!". Αναστέναξε η ντροπή, δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, "εντάξει" είπε, "θα μπω, αλλά με μια συμφωνία: αν μετά από εμένα μπει από την ίδια οπή κάτι άλλο, και προπάντων αν μπει ερωτικό όργανο, εγώ θα φύγω από εκείνον τον άνθρωπο!" - "Σύμφωνοι", είπε ο Δίας.
Έτσι, η ντροπή μπήκε και κατοίκησε στους ανθρώπους, αλλά όποιος άνθρωπος "σοδομίζεται" χάνει για πάντα την αίσθηση της ντροπής!








Share
Blog Widget by LinkWithin

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ