Όταν ο Castaneda «συνάντησε» τον ΟΜΗΡΟ

Κίρκη ......ονομαστή μάγισσα της αρχαιότητας

Σήμερα θα αναφερθώ στην Κίρκη, βαρέθηκα ότι ακούω και βλέπω γύρω μου, πιστεύοντας ότι είναι κάτι ουσιώδες, διαφορετικό και  ιστορικά ευχάριστο. Θα δούμε το μέρος που ζούσε από πληροφορίες που μας δίνει ο Ομηρος. Έχω και μερικά ακόμα στοιχειά από τον Castaneda πάντα με «χαμηλό» ύφος για αυτά τα θέματα γνώσης .
Για να δούμε την Κίρκη πρέπει να πάμε στην Ραψωδία Κ της Οδύσσειας . Έξυπνο εύρημα του συγγραφέα η συνεχής αναφορά στα επιτεύγματα της εποχής τα οποία μας δίνουν σημαντικές πληροφορίες για την εποχή εκείνη όσον αφορά το ιστορικό πλαίσιο .
Στην αρχή της ραψωδίας Κ 1-4 διαβάζουμε:

 «Φτάσαμε σε πλεούμενο νησί, την Αιολία, 

που κατοικούσε ο Αίολος, των αθανάτων φίλος.

Είχε ένα κάστρο χάλκινο κι απάτητο τριγύρω

και γλιστερές ανέβαιναν κι απότομες οι πέτρες». 

Ο μόνος λόγος που αναφέρω αυτήν την λεπτομέρεια είναι η αναφορά στον Χαλκό για τον οποίο θα ξαναβρούμε παρακάτω στο Κ 261 :

« ....αμέσως κρέμασα στον ώμο το μεγάλο

χάλκινο ασημοκάρφωτο σπαθί και το δοξάρι,....» 

είναι φανερό ότι βρισκόμαστε στην εποχή του Χαλκού, την χαλκολιθική περίοδο μιας και μετά θα ανακαλυφθεί ο σίδηρος ο οποίος θα οδηγήσει στην περίοδο του σιδήρου .

Ευρήματα στο υπόγειο τελεστήριο του Λαβύρινθου του Δαίδαλου (δες Παλάτι Μίνωα -Κνωσός ) μας δείχνουν την πρόσμιξη με ασήμι στο ιερατικό δαχτυλίδι που φορούσε ο ιερέας , πράγμα που το αναφέρει και ο Όμηρος για τα όπλα του Οδυσσέα:

«χάλκινο ασημοκάρφωτο»

δηλαδή αμάλγαμα των δυο μετάλλων για σκλήρυνση . Όλα εδώ καλά και σύμφωνα με τις έρευνες έχουν αποδειχθεί σωστά ....
Εδώ ξεκινά και η αντίφαση για το επίπεδο των πολιτισμών αυτής της
προιστορικής περιόδου, αφού αυτά που οι ερευνητές και οι αρχαιολόγοι δηλώνουν για τους πολιτισμούς της εποχής είναι σε εκ διαμέτρου αντίθετη θέση από τα ίδια τα γραπτά κείμενα του Ομήρου....
Ένα παράδειγμα βρίσκουμε στο:
  Χαλκολιθική περίοδος Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
H Χαλκολιθική περίοδος (ετυμολογείται από τις λέξεις Χαλκός + λίθος), επίσης γνωστή ως Εποχή του Χαλκού, είναι μια φάση ανάπτυξης του ανθρώπινου πολιτισμού κατά την οποία εμφανίζονται πρώιμα μεταλλικά εργαλεία ταυτόχρονα με τη χρήση των λίθινων.
Η περίοδος είναι μεταβατική και δεν συνυπολογίζεται στο παραδοσιακό σύστημα τριών εποχών, ενώ εκτείνεται χρονικά ανάμεσα στην νεολιθική περίοδο και την Εποχή του Ορείχαλκου ή Χαλκού, όπως αναφέρεται συχνότερα. Φαίνεται ότι ο χαλκός δεν χρησιμοποιήθηκε εξαρχής ευρέως εξαιτίας της φυσικής του πλαστικότητας και οι προσπάθειες ανάμειξής του με ψευδάργυρο άρχισαν πολύ σύντομα, γεγονός που καθιστά εξαιρετικά δύσκολη την αναγνώριση των αμιγώς χαλκολιθικών πολιτισμών.
Ακριβώς εξαιτίας αυτού οι αρχαιολόγοι εφαρμόζουν τον όρο μόνον σε ορισμένες περιοχές, κυρίως την νοτιοανατολική Ευρώπη την Κεντρική και την Δυτική Ασία, όπου η αμιγής χρήση του χαλκού εμφανίζεται κατά το πρώτο μισό της τρίτης χιλιετίας Π.Κ.Ε.
Ο ευρωπαϊκός πολιτισμός του Λάγυνου (Beaker people ή folk) θεωρείται συχνά χαλκολιθικός, όπως και οι πολιτισμοί που υιοθέτησαν πρώτοι την αστικοποίηση στην νοτιοδυτική Ασία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αρκετοί μεγάλιθοι ανηγέρθηκαν στην Ευρώπη και έχει προταθεί η υπόθεση ότι η πρωτο-ινδοευρωπαϊκή ομάδα γλωσσών ανάγεται στα ίδια περίπου χρόνια. O Ότζι, (Oetzi the Iceman) η αρχαιότερη μούμια που βρέθηκε πολύ καλά διατηρημένη μέσα στον πάγο ενός παγετώνα των Άλπεων του Τυρόλου και χρονολογήθηκε περί το 3300 Π.Κ.Ε., έφερε χάλκινο πέλεκυ και μαχαίρι.

Μεγάλιθοι πέλεκυς και μαχαίρι !!! 

Κακέ Όμηρε γιατί γράφεις για παλάτια σπίτια ,και άλλα εξελιγμένα πράγματα σε μια εποχή που οι άνθρωποι ζούσαν σε σπήλαια;;;
Δεν έχεις το πτυχίο αρχαιολογίας για να γράφεις τόσο κατάφωρα ψέματα . Είναι δυνατόν να γράφει στον 211

 «.....Μες στο λαγκάδι βρήκανε της Κίρκης το παλάτι,

σε μια κορφούλα αγναντερή, με μάρμαρα χτισμένο,.......» 

Ντροπή τέτοια ψέματα είπαμε! Οι άνθρωποι ζούσαν σε σπηλιές...........
Τελικά ζούμε στο Ονείρεμα και δεν είναι περίεργο που σήμερα δεν μπορούμε να τοποθετήσουμε την Αία στην θέση της στον Ατλαντικό γιατί άπλα αν εγώ πω τώρα ότι η Α'ι'τη είναι το βασίλειο του Αιήτη, άπλα και μόνο επειδή ο ανθρώπινος χωροχρόνος δεν είναι συμβατός με το μαγικό χώροχρονο του Ονειρέματος είναι φυσικό να μην μπορούμε να βρούμε τα ιστορικά στοιχεία και τις ομοιότητες....

....Όλοι ξέρουμε και αυτό χάριν στην Άγια Γραφή ότι η χώρα του Ώγυγου βρισκόταν στην σημερινή Ρωσία , γιατί κανένας δεν ενδιαφέρθηκε για την επιμονή του Ομήρου ότι είναι η Ωγυγία Νήσος;;;;;; Ποια η σχέση της Βαλτικής Θάλασσας με την Βαλτώδη θάλασσα που απέμεινε κατά τον Πλάτωνα , από τον καταποντισμό της Ατλαντίδος;;;;
Γιατί εκεί πάνω απαγορεύεται σε κάποια σημεία η έρευνα;;;;

Αυτά είναι ερωτήματα για να ξυπνήσουμε από το μαστούρωμα της ψεύτικης γνώσης που πουλάνε κάποιοι εξ επίτηδες ....
Θα επανέλθω τώρα στην Κίρκη της οποίας το όνομα και μόνο είναι για τους μυημένους εξόφθαλμα «ιερατικά».

Η Κίρκη ήταν κόρη της Εκάτης (της θεάς του Κάτω Κόσμου) και αδερφή του Αιήτη, θεία επομένως της Μήδειας αυτό και μονο μας δειχνη μια μαγικη γενια ανθρωπων η' μαγων το ονομα της παραπεμπει στο Κιρκος (γερακι) σημερα το ονομαζουμε κιρκινεζι .

Πέρα από το τοτεμικό έχω αναφερθεί αλλού στην σχέση του μονοπατιού του Χρυσού γερακιού (που στον Δον χουάν είναι ο δρόμος του Ναγουαλ ) με την Ενόραση και το ταξίδι στα Ονειρικα πεδια . Ένα σημείο της Ραψωδίας Κ είναι τόσο ίδιο με μια μαγική επίτευξη που συναντάμε στον ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΡΙΚΟ ΔΥΝΑΜΗΣ του Carlos Castaneda εκδοσεις Τηλορητης που δεν μιλάμε πια για απλή ομοιότητα αλλά ταυτοσημία στην μαγική πρακτική που αναφέρει πρώτος ο Όμηρος , και δεύτερος ο Καστανεδα. Να τονίσω εδώ αν και η αμύητη στο Ονείρεμα δεν θα το καταλάβουν την αναφορά στο όνομα

«"Εὐρύλοχος δ᾽ αἶψ᾽ ἦλθε θοὴν ἐπὶ νῆα μέλαιναν >> οποιος εχει ασχοληθει με το βουντου η με την μαυρη μαγεια η ' ακομα και πληροφοριακα εχει μια γνωση για τον Ευρυνομο μπορει να καταλαβει εδω σε ποιο σημειο και πιο επιπεδο Ονειρεματος βρισκεται η Κιρκη.....Αλλωστε στο 285 ο ιδιος ο Ερμης θα αναφερθει στις Μαυρες τεχνες της μαγισσας Κιρκης << ἔρχευ, ὅ κέν τοι κρατὸς ἀλάλκῃσιν κακὸν ἦμαρ.

πάντα δέ τοι ἐρέω ὀλοφώια δήνεα Κίρκης. >> -ἔμπα μ' ἐτοῦτο τὸ καλὸ βοτάνι στὰ παλάτια

τῆς Κίρκης, κι ἀπὸ τὴν κακὴ θὰ σὲ φυλάη τὴν ὥρα.

Ὅλες τὶς μαῦρες τέχνες της θὰ σοῦ τὶς πῶ ἐγὼ τώρα...... 290 τεύξει τοι κυκεῶ, βαλέει δ᾽ ἐν φάρμακα σίτῳ.

ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὣς θέλξαι σε δυνήσεται· οὐ γὰρ ἐάσει

φάρμακον ἐσθλόν, ὅ τοι δώσω, ἐρέω δὲ ἕκαστα.

ὁππότε κεν Κίρκη σ᾽ ἐλάσῃ περιμήκεϊ ῥάβδῳ,

δὴ τότε σὺ ξίφος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ

295 Κίρκῃ ἐπαῖξαι, ὥς τε κτάμεναι μενεαίνων.

ἡ δέ σ᾽ ὑποδείσασα κελήσεται εὐνηθῆναι·

ἔνθα σὺ μηκέτ᾽ ἔπειτ᾽ ἀπανήνασθαι θεοῦ εὐνήν,

ὄφρα κέ τοι λύσῃ θ᾽ ἑτάρους αὐτόν τε κομίσσῃ·

 300 μή τί τοι αὐτῷ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο,

μή σ᾽ ἀπογυμνωθέντα κακὸν καὶ ἀνήνορα θήῃ.᾽ -

Χυλὸ θὰ φτιάξη, καὶ κακὸ βοτάνι θὰ τοῦ σμίξη,

μὰ τὸ καλὸ βοτάνι ποὺ σοῦ δίνω, δὲ θ' ἀφήση

νὰ πιάσουνε τὰ μάγια της· τώρ' ἂς σοῦ πῶ καὶ τ' ἄλλα.

Ἅμα ἔρθη ἡ Κίρκη μὲ μακρὺ ραβδὶ νὰ σὲ βαρέση,

ἀπ' τὸ πλευρό σου τράβα ἐσὺ τὸ κοφτερὸ σπαθί σου,

295 , καὶ ρίξου της σὰ νὰ ζητᾶς μ' αὐτὸ νὰ τὴ χτυπησεις,

Θὰ φοβηθῆ, καὶ θὰ σοῦ πῆ μαζί της νὰ πλαγιάσης.

Μὰ πρῶτα ἂς κάμη τῶν θεῶν τὸν ὅρκο τὸ μεγάλο,

300 .πὼς δὲ θὰ βάλη ἄλλο κακὸ στὸ νοῦ της, νὰ μὴν τύχη

κι ἄμα σὲ δῆ γυμνό, ἀντρειὰ καὶ δύναμη σοῦ πάρει .

........................................................................................Αυτή ακριβώς η περίπτωση είναι που περιγράφεται στο κεφάλαιο Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΝΤΟΝΑ ΣΟΛΕΝΤΑΔ στο βιβλίο Δεύτερος Κρίκος Δύναμης του Calos Castaneda σελ 11-77 από το κείμενο που είναι εκπληκτικό θα αναφέρω ένα κομμάτι από την σελίδα 75:

«" Το Ναγουάλ μου είπε πως ήξερε χωρίς αμφιβολία ότι θα σου άρεσα σαν γυναίκα.
Ήταν θέμα να περιμένω την κατάλληλη στιγμή.
Το Ναγουάλ είπε ότι εσύ θα αυτοκτονούσες, μόλις αντιλαμβανόσουν ότι σου έκλεψα την δύναμη
σου. Αλλά σε περίπτωση που θα αποτύγχανα να στην κλέψω ή στην περίπτωση που εσύ δεν αυτοκτονούσες..... θα έπρεπε τότε να χρησιμοποιήσω την κορδέλα των μαλλιών μου για να σε στραγγαλίσω μέχρι θανάτου. Μου έδειξε ακόμα και το μέρος που θα έπρεπε να πετάξω το πτώμα σου,έναν απύθμενο λάκκο ένα ρήγμα στα βουνά, όχι πολύ μακριά από εδώ, που μέσα του χάνονται οι γίδες ...»

Όποιος διαβάσει ολόκληρο το κείμενο θα εκπλαγεί από την πιστή αντιγραφή της Ομηρικής αναφοράς ακόμα και στην χρήση βοτάνων και στην απόπειρα "βιασμού" και στην ύπαρξη ζώων, συμμάχων της μάγισσας .... Ίσως είναι μια σύμπτωση για κάποιους, ίσως μια πρακτική ίδια σε διαφορετικούς λαούς για άλλους. 

Για εμένα είναι ένα σταθερό ονείρεμα .......»

πηγη

Share