«Της εκδιδομένης επί χρήμασι», το αντιφασιστικό σιδηρούν προσωπείο

Ακόμα μια μέρα που αναλώνονται τα έγκριτα ΜΜΕ στον αγώνα κατά του Φασισμού και του Ναζισμού. Ακόμα μία μέρα που η «Δημοκρατική» πολιτική σκηνή αυτής της χώρας μοχθεί αγωνιζόμενη εναντίον του Φασισμού και του Ναζισμού που προσπαθεί να κυριεύσει την Ελλάδα.

Αναλύουν, καταγγέλλουν, παρουσιάζουν με στόμφο αποκαλυπτικά ρεπορτάζ με γιάφκες, οπλοστάσια χωρίς «όπλα» σε περιοχή που το κάθε σπίτι είναι οπλοστάσιο, λόγο εθίμου και παράδοσης.  Θέλουν να μας σώσουν από  τον φασισμό. Αλλά τι είναι πια αυτός ο φασισμός........; Σύμφωνα με την el.wikipedia
«Το ουσιαστικό "φασισμός" και το επίθετο "φασίστας" χρησιμοποιούνται σήμερα πολλές φορές, εκτός από τον αρχικό ορισμό, την εθνικιστική και φυλετική πολιτική ιδεολογία που πρωτοεμφανίζεται στην Ιταλία του Μουσολίνι και αναπτύσσεται από τους Γερμανούς Ναζιστές και άλλους και που προτείνει έναν απολυταρχικό τρόπο διακυβέρνησης, από έναν συγκεκριμένο Αρχηγό, που θα συνενώσει όλες τις τάξεις σε ένα Έθνος, που μάλιστα είναι το ανώτερο έθνος και έχει προορισμό να κυριαρχήσει στα άλλα, "κατώτερα" έθνη και φυλές), και σε μια πολύ ευρύτερη έννοια, προσδιορίζοντας ως "φασισμό" γενικά κάθε άδικη, αντιδημοκρατική και βίαιη πράξη, ιδεολογία, συναίσθημα, συνήθεια στο χώρο της πολιτικής, της κοινωνίας, της οικογένειας, και των σχέσεων. 

Σας προκαλώ να μου πείτε με ειλικρίνεια πόσου ΦΑΣΙΣΤΕΣ  βλέπετε κάθε μέρα γύρω σας σε κάθε επίπεδο της δημοκρατικής κοινωνίας μας...................;;; 

Το ερώτημα απευθύνεται σε ΟΛΟΥΣ τους ΄Ελληνες.

Όλοι βλέπουν όπως λένε το «φίδι» βλέπουν το «αυγό» του βρίσκουν τους θύλακες ή «σταγονίδια» του σε σώματα ασφαλείας, ένοπλες δυνάμεις, στον δημόσιο ιστό της χώρας και αποφάσισαν να το εξαφανίσουν. 

Ποιοι αυτοί που γέννησαν το αυγό με την συμπεριφορά τους που δυστυχώς δεν αλλάζει ακόμη και τώρα, πιστεύοντας στην βλακεία μας και την ρηχή μνήμη μας. Νομίζουν ότι ακόμα  έχουν να κάνουν με «ωραίες κοιμισμένες».     

Εδώ όμως την πάτησαν και αν δεν αλλάξουν άμεσα ρότα στο καράβι της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΟΥΣ 

ΟΛΟΙ

ας ετοιμαστούν για νέο ΤΙΤΑΝΙΚΟ. Θα μου πεις πως θα γίνει αυτό. Θα πάει αυτός ο αγώνας χαμένος; Θα σε ρωτήσω ποιος αγώνας; Αυτός της διόρθωσης του προβλήματος ή αυτός της ενδυνάμωσης του! Αυτός είναι ο ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ η ενδυνάμωση από λάθος, λόγο πολιτικού εγωϊσμού, στρατηγικής.
Επειδή κινδυνεύω να χαρακτηριστώ σαν αυτούς που τόση ώρα «ψέλνω» σας δίνω τα παρακάτω γραφόμενα του Γιάννη Λαζάρου από τον τοίχο του αφιερωμένα στους πολιτικούς θυμίζοντας τους ότι ΞΥΠΝΗΣΑΝ κάποιοι και είναι ΠΟΛΛΟΙ. Όσο για η τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης ενημέρωση είναι χωρίς προσωπικά σχόλια, σφαιρική χωρίς παρωπίδες και σκιώδης κατευθύνσεις. 

 ................................................................................................................................................................

ΠΟΥΤΑΝΕΣ

Η γενοκτονία των Ελλήνων από τους Ναζιστές προ ελαχίστων ημερών, μεταβλήθηκε σε πολιτικό θέμα. 

Την ώρα που διαρρηγνύουν οι δημοκράτες της εξουσίας τα ιμάτιά τους για τους χρυσαυγίτες και για τον νεοναζισμό που υποβόσκει, ακριβώς την ίδια στιγμή ο υπουργός Δικαιοσύνης μέσα στη Βουλή τάσσεται κατά της εκτέλεσης απόφασης του Αρείου Πάγου η οποία ορίζει αναγκαστική εκτέλεση κατά του γερμανικού δημοσίου για την γενοκτονία του Διστόμου.
Να γραφτεί με μεγάλα γράμματα η ημερομηνία στους τάφους των εκτελεσθέντων: 

“19 Σεπτεμβρίου 2013 

Δεύτερη φορά εκτελεσμένοι από “φίλια πυρά”. 

Δημοκρατικά και αντιναζιστικά! 

Τι κουβέντες να κάνουμε από εκεί και πέρα;
Όταν ο υπουργός Δικαιοσύνης βαφτίζει το Δίκαιο ως πολιτικό θέμα και μία γενοκτονία ως “θέμα με παραμέτρους που πρέπει να εξεταστούν” για να μην υπάρξει πρόβλημα με τις ελληνογερμανικές σχέσεις, δεν έχουμε φθάσει απλά στον πάτο της ανηθικότητας αλλά σκάβουμε για να βρούμε τον πάτο του πάτου.

“Καθήκον της κυβέρνησης είναι να μην μελετηθεί αποσπασματικά το θέμα, αλλά αφού εξεταστούν όλες οι παράμετροι να καταλήξουμε”. 

Αυτό ξεστομίστηκε από τον πολιτικό εκπρόσωπο της Δικαιοσύνης αυτής της χώρας.
Καθήκον της κυβέρνησης είναι να μελετήσει της παραμέτρους της θηριωδίας!

Ο τοίχος εκτελέσεων έχει παραμέτρους; 

Το ψιχάλισμα των ματιών όταν το κορμί δέχεται την σφαίρα έχει παραμέτρους; 

Η ορφάνια λόγω άκρατου ρατσισμού έχει παραμέτρους; 

Το δικαίωμα στην ζωή, στην αξιοπρέπεια, στην ελευθερία έχει παραμέτρους; 

Μάλλον έχει για τον εκ γενετής ραγιά όποια θέση ιεραρχίας και να παίρνει στην πολιτική ζωή δημοκρατικά.
Δημοκρατία που δίνει στον φασισμό δικαίωμα υπερασπίσεως δεν είναι δημοκρατία.
Δημοκρατία που κουνάει το χέρι στην Δικαιοσύνη για τις αποφάσεις της δεν είναι δημοκρατία.
Δημοκρατία που σκύβει το κεφάλι στον Ναζιστή, δεν είναι δημοκρατία.

Είναι η πουτάνα που κάνει τα πάντα για λίγα φράγκα χωρίς να αναρωτιέται για το ποιος είναι ο πελάτης της.
Και η πουτανιά δεν έχει παραμέτρους.
Είναι ακριβώς απέναντι από την αξιοπρέπεια.

Share