Ο χώρος της Ελεύθερης «πνευματικής φλυαρίας».Ενημέρωση,Καταγγέλιες,Απόψεις,Σκέψεις,Ιδέες από όλους για όλους και για όλα!
Ότι είμαι αγράμματος και δεν μπορώ να βαστήσω ταχτική σειρά 'σ ταγραφόμενα, και...τότε φωτίζεται και ο αναγνώστης.Μπαίνοντας εις αυτό το έργον καιακολουθώντας ναγράφω...........(Μακρυγιάννης).......να γράφω δικά μου, να γράφω δικά σας, να γράφω και ξένα. Οπιανού και νάναι πάλι εγώ θα γράφω, ακόμα και αν δε μου αρέσουν αυτά που έχετε γραμμένα, απλά γιατί αρέσουν σε σας που τα γράψατε και σε σας που τα βλέπετε, κι αν σας πικράνω μη λησμονάτε τα λόγια του George Orwell ….. εάν σημαίνει κάτι τέλος πάντων η Ελευθερία, σημαίνει το δικαίωμα του να λες στους ανθρώπους αυτά που δεν θέλουν να ακούσουν.
Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012
Euprymna tasmanica ένα μαλάκιο ελαφρών ηθών
Το Euprymna tasmanica είναι ένα καλαμάρι… ελαφρών ηθών που ζει στα νερά της Αυστραλίας και κουράζεται τόσο πολύ από τις τρίωρες συνευρέσεις του ώστε χρειάζεται μισή ώρα ξεκούραση για να μπορέσει να κολυμπήσει και πάλι κανονικά, αναφέρουν ερευνητές που υπέβαλαν το εν λόγω μαλάκιο σε τεστ αντοχής. «Η μελέτη του μικρού κεφαλόποδου προσφέρει νέα στοιχεία για το πώς η ενεργειακή δαπάνη του ζευγαρώματος επηρεάζει τη ζωή και τη μακροβιότητα των ειδών», αναφέρουν Αυστραλοί ερευνητές στην επιθεώρηση «Biology Letters».Τo Euprymna tasmanica ζει λιγότερο από έναν χρόνο, γεγονός που δεν αποκλείεται να οφείλεται στην κούραση που επιφέρει το φρενήρες ζευγάρωμα με πολλούς συντρόφους. Στη διάρκεια της τρίωρης συνεύρεσης, το αρσενικό τυλίγει το θηλυκό με τα πλοκάμια του και το θωπεύει φυσώντας νερό κάτω από το μανδύα της, το φουσκωτό κάλυμμα που βρίσκεται πίσω από το κεφάλι.
Προκειμένου να εκτιμήσουν πόση ενέργεια δαπανάται σε αυτό το παράξενο τελετουργικό, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης έπιασαν καλαμάρια έξω από τις δυτικές ακτές της Αυστραλίας και τα μετέφεραν σε δεξαμενές στο εργαστήριό τους. Σε πρώτη φάση, έκαναν ένα τεστ κόπωσης στα μαλάκια για να δουν πόσο αντέχουν στην άσκηση χωρίς σεξ. Κάθε καλαμάρι τοποθετήθηκε σε μια δεξαμενή με νερό που έρεε προς τη μία κατεύθυνση, οπότε αναγκαζόταν να κολυμπά κόντρα στο ρεύμα για να μη γίνει… χαλκομανία στο πίσω τοίχωμα της δεξαμενής.
Την επόμενη ημέρα, 30 καλαμάρια τοποθετήθηκαν ανά ζεύγη σε ξεχωριστές δεξαμενές και αφέθηκαν να απολαύσουν τη συνεύρεση όπως προστάζει η φύση. Μετά το τέλος της επαφής, τα πειραματόζωα υποβλήθηκαν και πάλι στο τεστ κόπωσης. «Διαπιστώσαμε ότι μετά το ζευγάρωμα τα καλαμάρια μπορούσαν να κολυμπούν για το μισό μόνο χρόνο. Χρειαζόταν έως και μισή ώρα για να ανακτήσουν την κολυμβητική αντοχή που είχαν πριν από το ζευγάρωμα», αναφέρει η Αμάντα Φράνκλιν, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Μάλιστα αυτό ίσχυε όχι μόνο για τα αρσενικά καλαμάρια αλλά και για τα θηλυκά. «Η δαπάνη ενέργειας για το ζευγάρωμα», επισημαίνει η ερευνήτρια, «περιορίζει την ικανότητα των καλαμαριών να αναζητούν τροφή, να αποφεύγουν θηρευτές και να βρίσκουν νέους συντρόφους. Περαιτέρω μελέτες θα μπορούσαν να αποκαλύψουν το κατά πόσο οι ενεργειακές απαιτήσεις του σεξ είναι ο βασικός παράγοντας που μειώνει τη διάρκεια ζωής του Euprymna tasmanica.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)



Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ