Ότι είμαι αγράμματος και δεν μπορώ να βαστήσω ταχτική σειρά 'σ ταγραφόμενα, και...τότε φωτίζεται και ο αναγνώστης.Μπαίνοντας εις αυτό το έργον καιακολουθώντας ναγράφω...........(Μακρυγιάννης)

.......να γράφω δικά μου, να γράφω δικά σας, να γράφω και ξένα. Οπιανού και νάναι πάλι εγώ θα γράφω, ακόμα και αν δε μου αρέσουν αυτά που έχετε γραμμένα, απλά γιατί αρέσουν σε σας που τα γράψατε και σε σας που τα βλέπετε, κι αν σας πικράνω μη λησμονάτε τα λόγια του George Orwell ….. εάν σημαίνει κάτι τέλος πάντων η Ελευθερία, σημαίνει το δικαίωμα του να λες στους ανθρώπους αυτά που δεν θέλουν να ακούσουν.

Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

Αβολες αλήθειες - Ευχάριστα ψέμματα

Όλοι έχουμε ακούσει από τα παιδικά μας χρόνια για το μύθο του Ηρακλή «η Αρετή και η Κακία». Ενας μύθος, παραβολή θα έλεγα καλύτερα, που είναι φάρος στην ζωή μας και στίς ημέρες μας επίκαιρος όσο ποτέ.

Περιγράφει τη συνάντηση του Ηρακλή σε ένα σταυροδρόμι με δύο πολύ όμορφες κοπέλες. Η μία του πρότεινε να ακολουθήσει ένα δρόμο φαρδύ και βατό. Ο ευκολοδιάβατος αυτός δρόμος εκπροσωπούσε μια ζωή γεμάτη απολαύσεις και ευκολίες τις οποίες όμως θα κέρδιζε διαπράττοντας πράξεις ανήθικες που θα τον καταδίκαζαν στη συνείδηση του κόσμου. Η κοπέλα αυτή αντιπροσώπευε την κακία.

Η άλλη κοπέλα του έδειξε ένα δύσβατο, στενό και δυσπρόσιτο δρόμο τον οποίο θα κατάφερνε να διασχίσει με δυσκολία, στο τέλος όμως του οποίου θα κέρδιζε δόξα μέσα από την αναγνώριση των ανθρώπων. Ο Ηρακλής επέλεξε να ακολουθήσει το δρόμο της Αρετής και να κερδίσει έτσι χάρη στον ενάρετο βίο του την εκτίμηση του κόσμου.

Έτσι και στη ζωή μας καλούμαστε να ακολουθήσουμε έναν από τους δύο δρόμους.

Ο πρώτος είναι ο εύκολος είναι ο δρόμος του φόβου και της ψεύτικης ασφάλειας, γεμάτος υλικές απολαβές, υλικές απολαύσεις, μια ζωή βολεμένη, χωρίς συνειδητότητα, χωρίς ρίσκο, χωρίς αλλαγές. Μια ζωή για να ικανοποιούμε μόνο το εγώ. Ναι, μπορούμε να ακολουθήσουμε αυτόν τον εύκολο δρόμο. Στις μέρες μας συμβαίνει πολύ συχνά.

Αλλά δεν ζούμε, απλά υπάρχουμε. Η ψυχή μας βουλιάζει μέσα σε μια λίμνη στασιμότητας και ανυπαρξίας, πνίγεται κι εμείς αναρωτιόμαστε αφού τα έχουμε όλα στη ζωή μας γιατί νιώθουμε κενοί, δυστυχισμένοι και η ζωή μας δεν έχει νόημα. Τότε αρχίζουν τα ψυχολογικά προβλήματα, η κατάθλιψη που πλήττει όλο και μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων παγκοσμίως και αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς.

Κι υπάρχει και ένας άλλος δρόμος, ο δρόμος του ρίσκου, της περιπέτειας του άγνωστου, ο δρόμος των δυσκολιών που μας κάνουν πιο δυνατούς και παίρνουμε μαθήματα ζωής. Ο δρόμος της αγάπης προς τον εαυτό μας, Ο δρόμος της πνευματικότητας, της συνειδητότητας, της αλήθειας.

Εκεί που γκρεμίζεται το εγώ και αναπτερώνεται η ψυχή.

Εκεί που μπορείς να είσαι ευτυχισμένος, να ζήσεις στο δρόμο της αγάπης, να είσαι πλούσιος από συναισθήματα αγάπης και συμπόνιας για τον εαυτό σου και τους γύρω σου, για τον κόσμο όλο!

Εκεί που ανακαλύπτεις τον εαυτό σου και τον Θεό!

Η επαφή με τον εσώτερο εαυτό μας, είναι η μεγαλύτερη χαρά και ευτυχία που δεν μπορεί να συγκριθεί με την απόκτηση κανενός υλικού αγαθού. Κι εκεί αντικρίζουμε μια ζωή γεμάτη ευτυχία και ομορφιά , που πότε δεν είχαμε φανταστεί!



Share
Blog Widget by LinkWithin

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ