Ότι είμαι αγράμματος και δεν μπορώ να βαστήσω ταχτική σειρά 'σ ταγραφόμενα, και...τότε φωτίζεται και ο αναγνώστης.Μπαίνοντας εις αυτό το έργον καιακολουθώντας ναγράφω...........(Μακρυγιάννης)

.......να γράφω δικά μου, να γράφω δικά σας, να γράφω και ξένα. Οπιανού και νάναι πάλι εγώ θα γράφω, ακόμα και αν δε μου αρέσουν αυτά που έχετε γραμμένα, απλά γιατί αρέσουν σε σας που τα γράψατε και σε σας που τα βλέπετε, κι αν σας πικράνω μη λησμονάτε τα λόγια του George Orwell ….. εάν σημαίνει κάτι τέλος πάντων η Ελευθερία, σημαίνει το δικαίωμα του να λες στους ανθρώπους αυτά που δεν θέλουν να ακούσουν.

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

ΠΟΔΟΧΩΡΙ(ΠΟΔΟΓΟΡΙΑΝΗ) ΠΑΓΓΑΙΟ-ΚΑΒΑΛΑΣ




                                           ΠΟΔΟΧΩΡΙ(ΠΟΔΟΓΟΡΙΑΝΗ)
                                  ΠΑΓΓΑΙΟ-ΚΑΒΑΛΑΣ

                                     Έθιμο Ποδάριασμα.(2 ιαν.)






        Στο Ποδοχώρι Παγγαίου Καβάλας αναβιώνεται μέχρι και σήμερα το έθιμο του   ποδαριάσματος.Είναι το λεγόμενο ποδαρικό που συνηθίζουμε να κάνουμε σε σπίτια συγγενών ή φίλων αρχές τις κάθε χρονίας.Το έθιμο ξεκινούσε απο ενα προεπιλεγμένο σημείο μεσα στο χωρίο με την συμμετοχή όλων των κατοίκων του χωριού.Στο δρόμο που πηγαίνανε χόρευαν και τραγουδούσαν με
την συνοδεία οργάνων.Παλαιότερα τα οργανά τους ηταν ζουρνά και νταούλι,ενω τωρα κλαρίνο και τουμπελέκι,και παίζαν συνήθως πατινάδες και αργά συρτά.

    Φτάνοντας στο σπίτι,το οποιο θα λάμβανε χώρα το έθιμο,ο ποδαρκάς,ο οποιος ηταν αυτος που θα εκτελούσε το έθιμο του ποδαρικού,έπερνε μια πέτρα οσο μπορούσε μεγαλύτερη.Η πέτρα θα έπρεπε να ηταν βαρυά και μεγάλη,διότι την παραλλήλιζαν και έλεγαν οτι όπως η πέτρα η βαρυά,ετσι να είναι τα δέμματα απο τα καπνά και τα δεμμάτια απο τα σιτάρια.Ετσι πέρνοντας την πέτρα την κατρακυλούσε με τα χέρια μέχρι την πόρτα του σπίτιου.Τοτε καλωσόριζε τον οικοδεσπότη και έπερνε την πέτρα με τα χέρια και την τοποθετούσε μέσα και άκρη στο τζάκι.Στην συνέχεια έπερνε αλάτι και με το χέρι το πετούσε στην φωτία,λέγοντας κάποιες ευχές.Αυτές οι ευχές ηταν για όλο τον χρόνο και λεγόντουσαν ανάλογα με το εκάστοτε σπίτι.Άλλες ηταν για γεωργούς,άλλες για ασβεστάδες,άλλες για κτίστες.άλλες ήταν για έγγυους ή για νιόπαντρο ζευγάρι.



       
  Εφόσον τελείωσε η διαδηκασία με το αλάτι και τις ευχές αρχίζουν τον χορό μεσα στο σπίτι και μετα κερνούνται απο τον σπιτονοικοκύρη διάφορα εδέσμετα και ποτά,τα οποια ηταν ντόπια κεφτεδάκια και γουρούνι στον φούρνο με ούζο ή λικέρι.



                               
                                     

      Πετόντας το αλάτι στην φωτιά, έσκαγε προκαλόντας κάποιο θόρυβο,θέλοντας  ετσι να δώσουν το νόημα οτι όπως σκάει το αλάτι στην φωτιάέτσι να σκάσουν  οι εχθροί και απο τον θόρυβο του αλατίου να φύγουν μακρυά.

                                          
   Έχουμε δυο εκδοχές για την διάρκεια παραμονής της πέτρας στο τζάκι,Η πρώτη είναι να παραμείνει όλο τον χρόνο στο τζάκι κρατόντας μαζί της και τις ευχές  του ποδαρκά.Και η δεύτερη είναι οτι την κρατούσαν 3 μέρες μέχρι τα Φώτα,όπου περνούσε ο ιερέας και ευλόγιζε.



















Share
Blog Widget by LinkWithin

2 σχόλια:

  1. το ποδαριασμα στο ποδοχωρι παγγαιου καβαλας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλώς ήρθες στην παρέα μας πιστεύω πως η αγάπη σου για την παράδοσή μας και οι γνώσεις σου θα μας ανοίξουν νέους δρόμους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ