Βερολίνο, ερχόμαστε!

Του Σταύρου Θεοδωράκη 

Η Μέρκελ και άλλοι «κακοί Βόρειοι» λένε «οι Έλληνες δεν κάνουν τίποτε». Και βεβαίως λένε ψέματα. Οι Έλληνες έκαναν και κάνουν πολλά. Αυτοί που δεν κάνουν τίποτα είναι οι Έλληνες πολιτικοί. Οι υπουργοί πρώτα από όλα. Οι «πράσινοι» παλεύουν για να διώξουν (και κάποιοι για να κρατήσουν!) τον Γιώργο – είναι βέβαια και αυτή μια δουλειά, αλλά δεν έχει σχέση με αυτό για το οποίο πληρώνονται. Οι «γαλάζιοι» δεν κάνουν τίποτε γιατί περιμένουν την άνοιξη που θα έχουν δική τους, ολόκληρη την κυβέρνηση και όχι μόνο 2-3 ψωροϋπουργεία. Και το ΛΑΟΣ δεν κάνει τίποτα καθότι η προεδρική σβούρα του Καρατζαφέρη κάθεται κάθε μέρα και αλλού, οπότε τι να τρέχεις να παιδεύεσαι (Βορίδη κλπ) όταν σήμερα μπορεί να είσαι με την τρόικα, αύριο όμως, μπορεί να είσαι με τις συντεχνίες; Στο απέναντι στρατόπεδο ομοίως δεν υπάρχει λόγος να κάνουν κάτι οι πολιτικοί. Δυο χρόνια δεν κάνουν τίποτε και τα ποσοστά τους ανεβαίνουν, αν αρχίσουν να κάνουν, υπάρχει ο φόβος, τα ποσοστά τους να πέσουν, οπότε ακούνητοι και όπου μας βγάλει.

Άλλωστε το έθνος βρίσκεται σε στάση προσοχής. Οι Γερμανοί μας απειλούν. Ήθελαν λέει να μας στείλουν επίτροπο προϋπολογισμού! Θα μου πείτε εδώ ανεχτήκαμε υπουργούς κλέφτες με τη βούλα, οι ευρωπαίοι τεχνοκράτες μας πείραξαν, αλλά ας το παρακάμψουμε. Ευτυχώς πάντως το ύπουλο σχέδιο αποκαλύφθηκε από αντιστασιακούς (!) δημοσιογράφους και πολιτικούς που ύψωσαν αμέσως την σημαία του πατριωτισμού. Άλλωστε το τελευταίο καταφύγιο ενός σκανδάλου είναι πάντα ο πατριωτισμός. Δυο χρόνια τώρα, το μόνο που κάνουν οι πολιτικοί είναι να κόβουν «τα λεφτά των άλλων». Και λέω «των άλλων» γιατί ως γνωστόν τα λεφτά στα (χρεωκοπημένα) κόμματα μοιράζονται κανονικά, όπως και στα αργόμισθα διευθυντικά – που συμπίπτουν να είναι και κομματικά - στελέχη. Καμία ουσιαστική περικοπή των δαπανών και της σπατάλης, καμία αναπτυξιακή πολιτική - ούτε καν τα φαρμακεία δεν μπόρεσαν να απελευθερώσουν -  παρά μόνο ψαλίδι στους μισθούς και τις συντάξεις και φόρους στη μειοψηφία που τους πληρώνει. Και αντί η χώρα να μιλάει γι' αυτό το σκάνδαλο – μήπως και οι εγχώριοι πολιτικοί υποχρεωθούν να αλλάξουν βιολί – γυρίσαμε την κουβέντα «στην Εθνική προσβολή». Γιατί όπως σας είπα προέχει ο αντιστασιακός αγών. Ο Γιάννης Δημαράς είπε «εδώ που ηττήθηκε ο Χίτλερ θα ηττηθούν και οι γονιδιακοί του επίγονοι» και τα ηλεκτρονικά  ΜΜΕ πήραν φωτιά (στο πλευρό βέβαια του ηρωικού βουλευτή). Ταυτόχρονα να και τα ρεπορτάζ που αποδεικνύουν το σχέδιο «φτωχοποίησης» (ο όρος επίσης είναι του Βουλευτή) για να μας αγοράσουν φτηνά. «Πήρα εκκαθαριστικό 50ευρώ» ουρλιάζει μια κυρία. Βέβαια για να πάρεις εκκαθαριστικό 50ευρώ πρέπει να έχεις δόση δανείου 1100  με 1.300ευρώ, δηλαδή να έχεις πάρει δάνειο (από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων) 200.000 με 230.000ευρώ, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους «ερευνητές». Εδώ προέχει  η δημιουργία μετώπου εθνικής αντίστασης.  Με την κυρία του χαμηλού εκκαθαριστικού δίπλα δίπλα με  τον άνεργο και τον άστεγο.

Η εξήγηση είναι ψυχαναλυτική αποφάνθηκε έτερος σοβαρός αναλυτής. «Οι Γερμανοί μας ζηλεύουν πάρτε το χαμπάρι» είπε με ύφος Σίγκμουντ (Φρόιντ) . «Όσο κι αν ψάχνω άλλη εξήγηση δεν βρίσκω», κατέληξε για να μην περάσει από κανενός το μυαλό ότι δεν έψαξε και άλλες εξηγήσεις.

Και βέβαια μαζί σε όλους αυτούς εμφανίζονται και οι πατριώτες συνδικαλιστές για το δικό τους ηρωικό μολών λαβέ. «Όποιος έχει τα κότσια ας έρθει» . Είναι η νέα φράση που όταν περάσουν τα χρόνια θα γίνει ταινία από τον Ζακ Σνάιντερ  (τον σκηνοθέτη του χολιγουντιανού «300»). Αρκεί να του μεταφράσουν τη λέξη «κότσια»– αν και δεν νομίζω να υπάρχει, ούτε στα αγγλικά ούτε βέβαια στα Γερμανικά, γιατί αυτές οι λέξεις είναι μόνο ελληνικές.

Αλλά δεν είναι η ώρα για μαθήματα γλωσσολογίας είναι η ώρα του αγώνα. Η Χρυσή Αυγή καθάρισε ήδη από την Ομόνοια μέχρι το Μέγαρο –δεν το μάθατε, αλλά συνέβη το Σάββατο το βράδυ  – και σιγά σιγά ανεβαίνουμε. Με ελληνικές σημαίες και συνθήματα εκστρατεύουμε εναντίον των ξένων. Αν δεν μας σταματήσει ο ύπουλος χειμώνας Σαμαράς, Καρατζαφέρης και (ό,τι απέμεινε) από τον Παπανδρέου σε δύο τρεις μήνες θα μπορούν να είναι στο Βερολίνο. Αρκεί να τους το ζητήσουμε. Ας περιορίσουμε λοιπόν τις υπόλοιπες διαφορές και ας στρατευθούμε στον εθνικό αγώνα. Τα υπόλοιπα – ποιοι θα πεινάνε και ποιοι θα συνεχίσουν να τρώνε με χρυσά κουτάλια – θα τα συζητήσουμε μετά την απελευθέρωση!


Πηγή 

Share