Ότι είμαι αγράμματος και δεν μπορώ να βαστήσω ταχτική σειρά 'σ ταγραφόμενα, και...τότε φωτίζεται και ο αναγνώστης.Μπαίνοντας εις αυτό το έργον καιακολουθώντας ναγράφω...........(Μακρυγιάννης)

.......να γράφω δικά μου, να γράφω δικά σας, να γράφω και ξένα. Οπιανού και νάναι πάλι εγώ θα γράφω, ακόμα και αν δε μου αρέσουν αυτά που έχετε γραμμένα, απλά γιατί αρέσουν σε σας που τα γράψατε και σε σας που τα βλέπετε, κι αν σας πικράνω μη λησμονάτε τα λόγια του George Orwell ….. εάν σημαίνει κάτι τέλος πάντων η Ελευθερία, σημαίνει το δικαίωμα του να λες στους ανθρώπους αυτά που δεν θέλουν να ακούσουν.

Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

«Εφυγε» από κοντά μας ο Βασίλης Τσιβιλίκας

 Έχασε τη μάχη για τη ζωή σε ηλικία 70 ετών κατά τη μεταφορά του στο Σισμανόγλειο νοσοκομείο με έντονους πόνους στο στήθος
 Έπαιζε στο θέατρο, στην παράσταση "Η ζωή ποδήλατο", έως την τελευταία στιγμή
Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός. Ένας από τους
σημαντικότερους ηθοποιούς της γενιάς του, ένας μεγάλος κωμικός, ένας από τους πιο συμπαθείς ανθρώπους του θεάτρου και του κινηματογράφου, έφυγε από κοντά μας για να συναντήσει τους φίλους του και συμπρωταγωνιστές του εκεί ψηλά.
Ο Βασίλης Τσιβιλίκας έχασε τη μάχη για τη ζωή αναπάντεχα σήμερα τα ξημερώματα , περίπου στις 06:30.

Γεννήθηκε το 1942 στη Θεσσαλονίκη. Ήταν το μοναδικό αγόρι της οικογένειάς του και μεγαλύτερος από τις δύο αδελφές του. Ο πατέρας του ήταν καταστηματάρχης και εξασφάλιζε μία άνετη ζωή στην οικογένειά του. Ήταν παντρεμένος και πατέρας δυο παιδιών.
Από την παράσταση
Φοίτησε στο κολέγιο της Θεσσαλονίκης. Εκεί οι καθηγητές του τον παρότρυναν να ασχοληθεί με την υποκριτική βλέποντας το ταλέντο του, συμμετέχοντας αρχικά στη θεατρική ομάδα του σχολείου. Μετά την ολοκλήρωση των εγκύκλιων σπουδών του πέρασε στην Αγγλική Φιλολογία, την οποία όμως εγκατέλειψε για να κατεβεί στην Αθήνα και να ασχοληθεί επαγγελματικά πλέον με την μεγάλη του αγάπη την ηθοποιία. Προσπάθησε να μπει στο Θέατρο Τέχνης αλλά δεν τα κατάφερε. Δεν το άφησε όμως και τελικά, σπούδασε στη σχολή υποκριτικής του Πέλου Κατσέλη.

Πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο ήταν το 1965 στη Νέα Ιωνία. Δύο χρόνια αργότερα ο Κάρολος Κουν τον καλεί στο Θέατρο Τέχνης. Στις αρχές της δεκαετίας του '70 ξεκινά να ασχολείται με την επιθεώρηση και στα μέσα της με την πρόζα.

Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο ήταν στην ταινία "Η θεία μου η χίπισσα" του Αλέκου Σακελλάριου, δίπλα στη Ρένα Βλαχοπούλου, στο ρόλο του πλούσιου κακομαθημένου γιού (παραλίγο γαμπρό της Ρένας) που ανήκει στο κίνημα των χίπις. Ήταν η ταινία που τον καθιέρωσε. Ακολούθησαν δεκάδες άλλες, όλες τους επιτυχίες.

Χαιρετάμε έναν από τους μεγάλους καλλιτέχνες που μέχρι την τελευταία πνοή του υπηρέτησε την τέχνη με σθένος.
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ  

 



Share
Blog Widget by LinkWithin

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ