Ο χώρος της Ελεύθερης «πνευματικής φλυαρίας».Ενημέρωση,Καταγγέλιες,Απόψεις,Σκέψεις,Ιδέες από όλους για όλους και για όλα!
Ότι είμαι αγράμματος και δεν μπορώ να βαστήσω ταχτική σειρά 'σ ταγραφόμενα, και...τότε φωτίζεται και ο αναγνώστης.Μπαίνοντας εις αυτό το έργον καιακολουθώντας ναγράφω...........(Μακρυγιάννης).......να γράφω δικά μου, να γράφω δικά σας, να γράφω και ξένα. Οπιανού και νάναι πάλι εγώ θα γράφω, ακόμα και αν δε μου αρέσουν αυτά που έχετε γραμμένα, απλά γιατί αρέσουν σε σας που τα γράψατε και σε σας που τα βλέπετε, κι αν σας πικράνω μη λησμονάτε τα λόγια του George Orwell ….. εάν σημαίνει κάτι τέλος πάντων η Ελευθερία, σημαίνει το δικαίωμα του να λες στους ανθρώπους αυτά που δεν θέλουν να ακούσουν.
Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012
Ενα μυθιστόρημα σε είδος «λιπογράμματος»
Στις
10:19 π.μ.
Αναρτήθηκε από
scorpio71
Το
1939 ο Αμερικανός συγγραφέας Ernest Vincent Wright εξέδωσε το
μυθιστόρημα «Gadsby», με έκταση 50.110 λέξεις και 258 σελίδες, χωρίς να
χρησιμοποιήσει καθόλου το γράμμα Ε, που είναι το πιο διαδεδομένο στα
Aγγλικά. Λένε μάλιστα ότι είχε βγάλει από τη γραφομηχανή του το καπάκι
του πλήκτρου Ε για να διευκολυνθεί στο γράψιμο! Το έργο γράφτηκε μέσα σε
165 μέρες και αποτελεί ένα είδος «λιπογράμματος», που στη φιλολογική
ορολογία δηλώνει «το κείμενο από το οποίο απουσιάζει εντελώς ένα
συγκεκριμένο γράμμα της αλφαβήτου».
Αυτός ο τρόπος γραφής έχει τις ρίζες του στην προσπάθεια πολλών συγγραφέων να ασχοληθούν με κάτι δύσκολο και αφύσικο, πέρα από τη συγγραφή ενός έργου, που έτσι κι αλλιώς αποτελεί μια «επίπονη» διαδικασία. Το σημαντικότερο πρόβλημα σε αυτό τον τρόπο γραφής είναι το γεγονός ότι ο συγγραφέας πρέπει να επινοεί λέξεις, να αντικαθιστά τις συνηθισμένες με άλλες, να χρησιμοποιεί περιφραστικές σημασίες λέξεων κ.λπ. Παρόλα αυτά το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό! Για του λόγου το αληθές σάς παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα: «If youth, throughout all history, had had a champion to stand up for it; to show a doubting world that a child can think; and, possibly, do it practically; you wouldn’t constantly run across folks today who claim that “a child don’t know anything»…
Αυτός ο τρόπος γραφής έχει τις ρίζες του στην προσπάθεια πολλών συγγραφέων να ασχοληθούν με κάτι δύσκολο και αφύσικο, πέρα από τη συγγραφή ενός έργου, που έτσι κι αλλιώς αποτελεί μια «επίπονη» διαδικασία. Το σημαντικότερο πρόβλημα σε αυτό τον τρόπο γραφής είναι το γεγονός ότι ο συγγραφέας πρέπει να επινοεί λέξεις, να αντικαθιστά τις συνηθισμένες με άλλες, να χρησιμοποιεί περιφραστικές σημασίες λέξεων κ.λπ. Παρόλα αυτά το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό! Για του λόγου το αληθές σάς παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα: «If youth, throughout all history, had had a champion to stand up for it; to show a doubting world that a child can think; and, possibly, do it practically; you wouldn’t constantly run across folks today who claim that “a child don’t know anything»…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ