Ότι είμαι αγράμματος και δεν μπορώ να βαστήσω ταχτική σειρά 'σ ταγραφόμενα, και...τότε φωτίζεται και ο αναγνώστης.Μπαίνοντας εις αυτό το έργον καιακολουθώντας ναγράφω...........(Μακρυγιάννης).......να γράφω δικά μου, να γράφω δικά σας, να γράφω και ξένα. Οπιανού και νάναι πάλι εγώ θα γράφω, ακόμα και αν δε μου αρέσουν αυτά που έχετε γραμμένα, απλά γιατί αρέσουν σε σας που τα γράψατε και σε σας που τα βλέπετε, κι αν σας πικράνω μη λησμονάτε τα λόγια του George Orwell ….. εάν σημαίνει κάτι τέλος πάντων η Ελευθερία, σημαίνει το δικαίωμα του να λες στους ανθρώπους αυτά που δεν θέλουν να ακούσουν.
Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012
Το νυχτερινό τραγούδι της Ιουρασικής Περιόδου!
Ιουράσιος γρύλος ξανατραγουδά
Βρετανοί εντομολόγοι κατάφεραν να αναδημιουργήσουν «το αρχαιότερο μουσικό τραγούδι που έχει τεκμηριωθεί ως σήμερα», το ερωτικό κάλεσμα ενός εντόμου που έμοιαζε με γρύλο και έζησε στην Ιουράσια περίοδο μαζί με τους δεινόσαυρους. Οι ερευνητές μπόρεσαν να υπολογίσουν πώς θα ακουγόταν ο προϊστορικός τροβαδούρος εξετάζοντας τα ανατομικά χαρακτηριστικά ενός εξαιρετικά διατηρημένου απολιθώματος από την Κίνα. Το φιλόμουσο έντομο πήρε το ταιριαστό όνομα Archaboilus musicus. Κατατάσσεται στην οικογένεια των Tettigoniidae, η οποία περιλαμβάνει περίπου 6.500 σύγχρονα είδη που μοιάζουν με τους γρύλους και τις ακρίδες.
Όπως οι σύγχρονοι γρύλοι (γνωστοί και ως τριζόνια), τα αρσενικά του A.musicus παρήγαγαν ήχους τρίβοντας τα έλυτρα που υπήρχαν στις άκρες των φτερών τους. Τα εξαιρετικά καλά διατηρημένα αποτυπώματα των φτερών στο κινεζικό απολίθωμα επέτρεψαν στους ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ να αναδημιουργήσουν τα καλέσματα των αρσενικών.
Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στο Proceedings of the National Academy of Science.
Ο ήχος, που βρισκόταν εντός των δυνατοτήτων του ανθρώπινου αφτιού, φαίνεται ότι ήταν ένα μονότονο τερέτισμα-ένας μόνο τόνος που επαναλαμβανόταν περιοδικά. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το προϊστορικό έντομο ήταν δραστήριο τη νύχτα και κατάφερνε έτσι να αποφεύγει τους θηρευτές της ημέρας στο πυκνό δάσος. «Αυτός ο γρύλος της Ιουράσιας περιόδου μας αποκαλύπτει νέα στοιχεία για το περιβάλλον ενός κόσμου που έχει πια εξαφανιστεί» δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Φερνάντο Μοντεαλέγκρε-Ζαπάτα, μέλος της ερευνητικής ομάδας στο Μπρίστολ. Το ενδιαφέρον είναι ότι πολλά σύγχρονα ήδη της οικογένειας Tettigoniidae εκπέμπουν ήχους στο φάσμα των υπέρηχων, πιθανότατα για να μην προσελκύουν θηρευτές. Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, οι απόγονοι του A.musicus έγιναν υπερηχητικοί τροβαδούροι όταν εμφανίστηκαν οι εντομοφάγες νυχτερίδες πριν από περίπου 65 εκατομμύρια χρόνια.
Ακούστε ένα νυχτερινό τραγούδι της Ιουρασικής Περιόδου έπειτα από 165 εκατομμύρια χρόνια
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ