Ο αόρατος εχθρός

 

Του Ηλία Δ. Καλλιώρα

Ο σύγχρονος κόσμος έχει έναν αόρατο εχθρό. Η ανθρωπότητα έχει έναν γιγαντιαίο και πολυδαίδαλο αντίπαλο. Ο άνθρωπος έχει αξία όση αξία έχει και μια απλή μηχανή. Ο εχθρός αυτός δεν έχει συγκεκριμένο όνομα, δεν έχει σύνορα στη δράση του, δεν εγκλωβίζεται, δεν έχει συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα που να το υπηρετεί. Δεν εμφανίζεται με ένα και μόνο πρόσωπο. Δεν δρα ως μοναδιαία παράμετρος, ενώ «κατοικεί» κυρίως στις οθόνες των λεγόμενων «golden boys». Ο ίδιος εχθρός ποτέ δεν θα μπει στον πειρασμό να βάλει υποψηφιότητα σε κάποιες από τις πολλές διεθνείς εκλογικές αναμετρήσεις. Δεν χρειάζεται.

Ο αόρατος εχθρός δεν ενδιαφέρεται για την όποια πολιτική νίκη στις όποιες επόμενες εθνικές εκλογές ανά την υφήλιο. Ο εχθρός αυτός, που ποτέ του δεν κατέχει εκλεγμένη δημόσια εκτελεστική ή νομοθετική θέση, παρ' όλα αυτά είναι αυτός που εξουσιάζει τον κόσμο. Ο εχθρός αυτός είναι μια «σάρκα» με την «τάξη» του τραπεζικού, του λογιστικού και του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Παίρνει πραγματικό αέρα από τη γήινη ατμόσφαιρα και πουλάει «αέρα»! Και το κυριότερο, δεν σέβεται τους ανθρώπους, αγαπά το χρήμα και μόνο αυτό. Μεγαλώνει, όπως το φίδι που τρώει την ουρά του.

Μαζί με τους συνεργούς του, αυτός ο εχθρός εργάζεται όλο το 24ωρο για να πλουτίσουν υπέρμετρα κάποιοι, που, ενώ δεν εργάζονται, συνεχίζουν διαρκώς να κερδίζουν. Ο εχθρός αυτός έχει και πολλούς πιστούς «συνεργάτες». Μαζί με τις κρατικές επιχειρήσεις, μαζί με τον κάθε άρρωστο και διεφθαρμένο δημόσιο τομέα, «παρέα» με τους μεγαλοεκδότες ανά την υφήλιο, ο εχθρός αυτός δίνει «ρεσιτάλ» αθέμιτου και υπέρμετρου δικού του πλουτισμού. Το «σύμπλεγμα» των εργολάβων, των τραπεζιτών, των συνδικαλιστών και των ανέντιμων πολιτικών ταγών είναι όλοι μαζί μια «ομήγυρη» με αυτόν το αόρατο εχθρό, που τους ανταμείβει αδρά σε βάρος όλων των υπόλοιπων ημών.

Ακόμη και η ίδια η Δικαιοσύνη «κάνει πίσω» σε αυτό το αόρατο τέρας-εχθρό. Ο δε χρηματιστηριακός καπιταλισμός είναι ο «δίδυμος» αδερφός του. Έφτασε αυτός ο ιδιότυπος καπιταλιστικός εχθρός να υπηρετεί τη μη ελευθερία, τη μη αξία, τη μη εργασία, τη μη δίκαια τιμή. Ο εχθρός αυτός μας έδειξε τα μοντέρνα «δόντια» του, πρόσφατα και πρώτα στις ΗΠΑ, το 2008. Τώρα, τον εν λόγω εχθρό τον «γεύεται» η ΕΕ. Δεν του αρέσει η παραγωγή, το καινούργιο, η ελευθερία της επιλογής και της δημιουργίας, αφού ο εχθρός αυτός ηθελημένα ισοπεδώνει ακόμη και τις όποιες ελεύθερες δήθεν αγορές. Ο αόρατος εχθρός έγινε το απόλυτο οικονομικό καθολικό καρκίνωμα στο διεθνές οικονομικό σύστημα, το οποίο και πνίγει.

Πηγή

Share