Ο χώρος της Ελεύθερης «πνευματικής φλυαρίας».Ενημέρωση,Καταγγέλιες,Απόψεις,Σκέψεις,Ιδέες από όλους για όλους και για όλα!
Ότι είμαι αγράμματος και δεν μπορώ να βαστήσω ταχτική σειρά 'σ ταγραφόμενα, και...τότε φωτίζεται και ο αναγνώστης.Μπαίνοντας εις αυτό το έργον καιακολουθώντας ναγράφω...........(Μακρυγιάννης)
.......να γράφω δικά μου, να γράφω δικά σας, να γράφω και ξένα. Οπιανού και νάναι πάλι εγώ θα γράφω, ακόμα και αν δε μου αρέσουν αυτά που έχετε γραμμένα, απλά γιατί αρέσουν σε σας που τα γράψατε και σε σας που τα βλέπετε, κι αν σας πικράνω μη λησμονάτε τα λόγια του George Orwell ….. εάν σημαίνει κάτι τέλος πάντων η Ελευθερία, σημαίνει το δικαίωμα του να λες στους ανθρώπους αυτά που δεν θέλουν να ακούσουν.
Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012
Πολύαιγος, ένας ακατοίκητος παράδεισος στο Αιγαίο
Στις
10:54 π.μ.
Αναρτήθηκε από
scorpio71
Το μεγαλύτερο επισήμως ακατοίκητο νησί του Αιγαίου είναι ένας πλούσιος βιότοπος με παραδεισένιες παραλίες.
Είναι το νησί τ που έχει έκταση 17 τ.χλμ. και βρίσκεται δίπλα από τα νησιά της Μήλου (6χλμ) και της Κιμώλου (2 χλμ). Έχει μέγιστο μήκος 6 χλμ και πλάτος 4 χλμ, ενώ η περίμετρός του είναι περίπου 27 χλμ.
Η Πολύαιγος σε σχέση μεγέθους είναι κατά μερικά τετραγωνικά χιλιόμετρα, πιο μεγάλη από την Δονούσα η οποία έχει περίπου 165 μόνιμους κατοίκους.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι το νησί κατοικήθηκε από τη Μεσολιθική ή τη Νεολιθική Εποχή. Το σίγουρο είναι ότι τα ερείπια κατοικιών στην περιοχή Παναγιά, κοντά στην παραλία Το Αυλάκι της Παναγιάς, μαρτυρούν την κατοίκησή του από την εποχή που υπήρχαν εδώ ορυχεία και οικογένειες βοσκών. Το 1951 είχε 14 κατοίκους, ενώ ακόμη παλαιότερα αναφέρεται ότι κατοικούσαν εκεί 170 άτομα. Μέρος του νησιού ανήκει στην εκκλησία της Κιμώλου, την «Οδηγήτρια». Αναφέρεται ότι το μεγαλύτερο μέρος του νησιού είναι ιδιοκτησία του κληροδοτήματος Ιωάννη Σταύρου Λογοθέτη.
Κάποτε το διεκδικούσαν η Μήλος και η Κίμωλος. Σήμερα οι «μνηστήρες» είναι πολύ περισσότεροι. Η Πολύαιγος είναι η αιτία της προαιώ-νιας διαμάχης ανάμεσα στους Κιμωλίους και τους Μηλίους. Οι δύο πλευρές έριζαν για το νησί λόγω του ορυκτού του πλούτου και τελικά επιδικάστηκε επισήμως στους Κιμωλίους το 338 π.Χ. από δικαστήριο των Αργείων. Ευτυχώς σήμερα, οι δύο κάτοικοί του (όχι ακριβώς μόνιμοι) ούτε να μισηθούν δεν μπορούν.
Χρησιμοποιείται κυρίως ως βοσκότοπος κάτι που δικαιολογεί και το όνομα της «Πολύαιγος», από το «πολλές αίγες», δηλαδή «πολλές κατσίκες».
Από το 1898 υπάρχει στο νησί φάρος, στο ακρωτήρι Μάσκουλα, σε ύψος 138 μέτρων. Στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού υπάρχουν ερείπια της Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ο ναός της οποίας ήταν βασιλική με τρούλο, που είχε ιδρυθεί το 1622. Η ανθρώπινη δραστηριότητα είναι επίσης εμφανής από δυο λατομεία στο ίδιο τμήμα όπου γινόταν εξόρυξη τραχείτη, χρησιμοποιούμενου για μυλόπετρες.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ