Ότι είμαι αγράμματος και δεν μπορώ να βαστήσω ταχτική σειρά 'σ ταγραφόμενα, και...τότε φωτίζεται και ο αναγνώστης.Μπαίνοντας εις αυτό το έργον καιακολουθώντας ναγράφω...........(Μακρυγιάννης)

.......να γράφω δικά μου, να γράφω δικά σας, να γράφω και ξένα. Οπιανού και νάναι πάλι εγώ θα γράφω, ακόμα και αν δε μου αρέσουν αυτά που έχετε γραμμένα, απλά γιατί αρέσουν σε σας που τα γράψατε και σε σας που τα βλέπετε, κι αν σας πικράνω μη λησμονάτε τα λόγια του George Orwell ….. εάν σημαίνει κάτι τέλος πάντων η Ελευθερία, σημαίνει το δικαίωμα του να λες στους ανθρώπους αυτά που δεν θέλουν να ακούσουν.

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

Ποδόσφαιρο, μια διαδρομή από το 1863 μέχρι σήμερα

Τα μεγάλα πράγματα στη ζωή γεννιούνται μέσα σε συνθήκες μεγάλης ταπεινότητας, χωρίς κανείς να μπορεί να προβλέψει, την εξέλιξη, την ιστορική αποδοχή και τη δόξα τους.
Έτσι λοιπόν απλά και ταπεινά ξεκινάει και η ιστορία μας, σε μια ταβέρνα λοιπόν, στο Λονδίνο, το 1863. Δώδεκα ομάδες ποδοσφαίρου, δημιούργησαν την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Η διαφορά μία. Είναι γνωστό ότι κάθε κράτος έχει τη δική του Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία που ως τίτλος συμπληρώνεται με την αναφορά του κράτους, πχ Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (ΕΠΟ) κλπ. Μόνο μία όμως έχει τίτλο χωρίς ν' αναφέρεται το κράτος. Της Αγγλίας,  "Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία", "F. A. (= Football Association)", τιμής ένεκεν.
Στην ταβέρνα, λοιπόν, εκτός από την ίδρυση της Π. Ο. ορίστηκαν και οι πρώτοι Κανόνες  Παιχνιδιού αποτελούμενοι από 14 Άρθρα. Στην πορεία αυξήθηκαν σε 17. Έτσι, ταπεινά, αγνά και απλά ξεκίνησε οργανωμένα πλέον το λαοφιλές άθλημα του Ποδοσφαίρου.
Στα πρώτα χρόνια της ζωής του, το ποδόσφαιρο πήρε σιγά- σιγά τα χαρακτηριστικά που εμείς θεωρούμε σήμερα δεδομένα. Παράδειγμα από τότε δόθηκε έμφαση στην απαγόρευση χτυπήματος κάτω από την περιοχή του γονάτου. Στη συνέχεια ακολούθησαν το 1869 το από τέρματος λάκτισμα (άουτ) και το 1872 η εκτέλεση κόρνερ. Το 1891 εφαρμόσθηκε ....  «το λάκτισμα του θανάτου» για όσους δεν κατάλαβαν, η τεχνική ποινή του πέναλτι.
Πάμε τώρα στον «Άρχοντα του Αγώνα» που το 1878 ορίστηκε να κάνει χρήση Σφυρίχτρας. Πως όμως ο Διαιτητής ασκούσε τα καθήκοντά, της διεύθυνσης, κατά την διάρκεια του παιχνιδιού; Ένα ερώτημα που τότε ομολογώ είχε μια πολύπλοκη απάντηση με γνώμονα όσα γνωρίζουμε στις ημέρες μας.
Ο έλεγχος των παραβάσεων, γινόταν με ένα όχι και τόσο απλό σύστημα και περίπου ήταν ως εξής: δύο άτομα, ένα από κάθε ομάδα, έκριναν τη φάση και έλυναν πιθανές αμφιβολίες μεταξύ των παικτών. Ο Διαιτητής βρισκόταν έξω από τον αγωνιστικό χώρο, κοντά στη πλάγια γραμμή και είχε ως ρόλο να εκφράζει τη γνώμη του στην περίπτωση που δεν συμφωνούσαν τα δύο άτομα, συνάμα κρατούσε και τον χρόνο του παιχνιδιού. Αυτό βέβαια δεν ήταν λύση διότι πέραν των άλλων δυσκολιών οι αποφάσεις παίρνονταν με μεγάλες καθυστερήσεις. Έτσι το 1891, με πρόταση της Ιρλανδικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και κοινή απόφαση ο Διαιτητής,  ξεκίνησε να ασκεί τα καθήκοντά του μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Αυτά για αρχή να μην σας κουράζω γιατί με την πρώτη ευκαιρία θα ακολουθήσουν και άλλα μικρά ιστορικά δεδομένα για τις αλλαγές και προσθήκες κανόνων και κανονισμών που φτάνουν το ποδόσφαιρο, αυτό το συναρπαστικό άθλημα, μέχρι τις ημέρες μας.







Πηγή γνώσεων άρθρα του Χρυσόστομου Μάνθου 



Share
Blog Widget by LinkWithin

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ